مقايسه ميزان تركيبات فنولي، فلاونوئيدي و عملكرد آنتي اكسيداني شش گياه دارويي مختلف تحت شرايط عصاره گيري با حلال‌هاي مختلف

مقدمه: در اين تحقيق اثر حلال (آبي و هيدروالكلي) عصاره گيري بر محتواي تركيبات فنولي، فلاونوييدي و فعاليت آنتي‌اكسيداني شش گياه دارويي مختلف شامل بلوط ايراني، آويشن شيرازي، بابونه آلماني، مريم نخودي، نسترن زرد و زرشك كوهي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: براي سنجش ميزان فنول و فلاونوييد به ترتيب از معرف‌هاي فولين سيوكالتيو و كلريد آلومينيوم و براي اندازه‌گيري پتانسيل آنتي‌اكسيداني از روش DPPH استفاده شد. ميزان محتوي تركيبات فنولي و فلاونوييدي به ترتيب به صورت ميلي گرم معادل گاليك اسيد و كاتچين به ازاي هر گرم از وزن خشك گياه محاسبه گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 14 استفاده شد. يافته ها: با توجه به نتايج مطالعه، ميزان فنول و فلاونوييد در عصاره هيدروالكلي جفت بلوط، نسترن زرد، آويشن شيرازي، آرد بلوط، بابونه آلماني و زرشك كوهي بيشتر از عصاره آبي بود و اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار بود(0.001 P). بيشترين ميزان فنول و فلاونوييد به ترتيب مربوط به عصاره هيدروالكلي جفت بلوط با مقادير mg/g 2.5±310.2 و mg/g 1.0 ± 241.2 و كمترين مقدار مربوط به عصاره آبي بابونه آلماني (mg/g 1.1±53.1) و عصاره آبي آرد بلوط ( mg/g1.5 ± 23.9) بود. بيشترين فعاليت آنتي‌اكسيداني(IC50) مربوط به عصاره هيدروالكلي جفت بلوط (µg/ml4.4±39.1) و كمترين مربوط به عصاره آبي بابونه آلماني ( µg/ml3.3±315.3) بود. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه نوع حلال استفاده‌ شده براي عصاره‌گيري گياهان تاثير زيادي بر جداسازي تركيبات فنول و فلاونوييد، مقدار و هم‌چنين فعاليت آنتي‌اكسيداني آنها دارد.