بازنمايي خشونت نظاميان عراقي در خاطره‌‌نگاشته‌‌هاي اسراي ايراني جنگ/دفاع مقدس

ناكامي‌‌هاي عراق در جبهه‌‌هاي جنگ عليه ايران از سويي و طبيعت خشونت‌‌طلب حكومت بعثي عراق از سويي ديگر باعث شد حكومت اين كشور به گروهي از قربانيان جنگ، يعني اسراي جنگي بيشترين خشونت را براي اعمال قدرت خود اعمال كند. اسراي ايراني در بازداشتگاه‌‌هاي اعلام‌‌شده، مخفي يا در زندان‌‌هاي مخوف عراق، هدف انواع رفتار غير‌‌انساني و انتقام‌‌جويي رژيم حاكم در عراق قرار داشتند. انجام هدفمند اين سبك رفتاري در زيرمجموعۀ خشونت سياسي قرار مي‌گيرد، همچنين مي‌‌توان اين مسئله را يك امر اجتماعي دانست كه محصول محيط است و در انواع خشونت فيزيكي، روحي، فردي و ساختاري تقسيم‌‌بندي مي‌شود. پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي‌تحليلي بر آن است تا انواع خشونت در خاطره‌نگاشته‌‌هاي اسراي ايراني جنگ را بازنمايي كند. گستردگي اعمال خشونت فيزيكي در صورت انواع شكنجه‌‌هاي جسمي، اعمال محدوديت‌‌هاي دارويي براي اسراي بيمار و بي‌توجهي به بهداشت اردوگاه‌‌ها و همچنين ايجاد محدويت در انجام مناسك مذهبي و سعي در آلوده‌كردن اسرا به مسائل مبتذل به‌عنوان نمود عيني شكنجه‌‌هاي روحي، از مسائلي است كه در اين خاطرات به فراواني به آن‌ها اشاره شده است و مي‌‌توان به آن‌ها به‌‌عنوان بخشي از داده‌‌هاي پژوهش اشاره كرد؛ داده‌‌هايي كه همچنان نشانگر بي‌تفاوتي فاحش در روايت حوادث با تمام تفاوت‌‌هاي طبقاتي، قومي و اجتماعي خاطره‌‌نگاران است و به نوعي مي‌‌توان با عنوان يكسانيِ روايت از آن‌ها نام برد.