تحليل عوامل توسعه اقتصادي فوتبال ايران بر اساس نظريه داده بنياد

فوتبال به‌عنوان يك رشته پرطرفدار بين‌المللي به‌سبب دارا بودن حاميان و هواداران زياد، مي‌تواند سهم زيادي در توسعه اقتصادي هر كشوري داشته باشد. ازاين‌رو هدف از اين تحقيق تحليل عوامل توسعه اقتصادي فوتبال ايران بود. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر نوع داده‌هاي جمع‌آوري‌شده كيفي بود كه از روش نظريه داده‌بنياد با رويكرد اشتراوس و كوربين استفاده شد. جامعه آماري متخصصان امر مديريت ورزشي صاحب‌نظر در حيطه ورزش فوتبال، تشكيل دادند. نمونه‌گيري تحقيق از نوع گلوله‌برفي بود كه داده‌ها پس از 15 مصاحبه عميق نيمه‌ساختاريافته به اشباع نظري رسيد. داده‌ها در سه سطح كدگذاري باز، محوري و انتخابي تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌هاي پژوهش، در چهار دسته اصلي توسعه اقتصادي وابسته به سياستگذاري فوتبال (مديريتي، محيطي كلان، ساختاري و زيرساخت باشگاه‌ها)، وابسته به باشگاه‌هاي فوتبال (بازيكنان، هواداران، بازاريابي و تكنولوژيك)، وابسته به ذات فوتبال (كيفيت بازي‌ها و موارد اجرايي بازي‌ها) و موارد مربوط به نرم جهاني (مديريتي، زيرساختي، درآمد و هزينه و خدمات) به تعداد چهار مقوله و 14 كد محوري و 225 كد باز شناسايي شدند. از يافته‌هاي مذكور استنباط مي‌شود كه عوامل مربوط به توسعه اقتصادي فوتبال از ريشه فوتبال و در ادامه باشگاه‌هاي فوتبال در محور اصلي توسعه و با حمايت و پشتيباني سياستگذاري داخلي و محيط بيروني انجام مي‌گيرد.