نفوذ پرتابه هاي انرژي جنبشي در اهداف بتني آسيبديده به روش تئوري، عددي و تجربي

در اين مقاله، فرآيند نفوذ پرتابه هاي انرژي جنبشي به عنوان بخش اصلي سرجنگي هاي دو مرحله اي ضد استحكامات در اهداف بتني سوراخ دار و آسيب ديده با استفاده از روش هاي تئوري، عددي و تجربي مورد بررسي و تحليل قرار مي گيرد. بر اساس تئوري گسترش حفره ديناميكي مطالعه نفوذ پرتابه هاي انرژي جنبشي در اهداف بتني سوراخ دار مورد بررسي قرار گرفته است در اين راستا با اصلاح مدل تلند به تخمين آسيب وارد شده به اهداف بتني و نيز تعيين مشخصات هندسي حفره و تونل ايجاد شده بر روي هدف بتني، پرداخته مي شود سپس با استفاده از روش هاي تجربي و شبيه سازي هاي عددي تحليل نفوذ پرتابه هاي پيشرو با لاينر مسي و هندسه مخروطي بر روي هدف بتني، قطر تونل، هندسه حفره جلويي و پشتي استخراج شده است. نتايج تست هاي تجربي و شبيه سازي هاي عددي نفوذ پرتابه هاي پيشرو در اهداف بتني حاكي از تكرار پذيري و انطباق مناسب دو روش مي باشد. در ادامه با مشخص شدن قطر تونل در اهداف بتني آسيب ديده، مدل تحليلي تلند با لحاظ نمودن اثرات حفره جلويي در فرآيند نفوذ مورد اصلاح قرار گرفته و با اعمال اثرات آسيب در آن، يك مدل بهينه براي نفوذ پرتابه هاي انرژي جنبشي در اهداف سوراخ دار آسيب ديده توسعه داده شده است. مقايسه نتايج مدل تئوريك اصلاحي با نتايج تست هاي تجربي نسبت به ساير مدل هاي تحليلي و نيز شبيه سازي هاي عددي از دقت خوبي برخوردار مي باشد. نتايج مطابق با پيش بيني ها نشان مي دهد كه وجود آسيب در يك هدف بتني باعث افزايش عمق نفوذ به مقدار قابل ملاحظه اي نسبت به حالت قبل از آسيب مي شود.