مقايسه فعاليت الكترومايوگرافي عضلات منتخب زانو و لگن طي اجراي حركات لانچ و اسكات جفت/ تك پا در افراد با و بدون پاي پرانتزي: مطالعه نيمه تجربي

مقدمه: اندام‌هاي تحتاني زنجيره‌اي از ستون‌ها و اتصالاتي‌ مي‌باشند كه وزن بدن را تحمل مي‌كنند. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه فعاليت الكترومايوگرافي عضلات منتخب زانو و لگن طي اجراي حركات لانچ و اسكات جفت/ تك پا در افراد با و بدون زانوي پرانتزي بود.مواد و روش‌ها: 36 دانشجوي پسر 19 تا 25 ساله غير برخوردار از ورزش منظم، در دو گروه سالم (18 نفر) و زانوي پرانتزي (18 نفر) قرار گرفتند و فعاليت الكتريكي عضلات آن‌ها با استفاده از دستگاه الكترومايوگرافي ارزيابي گرديد. تحليل‌هاي آماري در سطح معني‌داري 0.05 انجام گرفت.يافته‌ها: ميزان فعاليت الكترومايوگرافي عضله سريني مياني (Gluteus medius يا GM) در سه حركت اسكات جفت پا، لانچ و اسكات تك پا و فعاليت عضله كشنده پهن نيام (Tensor fasciae latae يا TFL) در حركت اسكات تك پا بين دو گروه تفاوت معني‌داري را نشان داد، اما اختلاف معني‌داري بين دو گروه در فعاليت الكترومايوگرافي اين سه حركت در عضلات پهن داخلي، پهن خارجي و دو سر راني مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: بين فعاليت الكترومايوگرافي عضله GM در اين سه حركت و فعاليت عضله TFL در حركت اسكات تك پا بين دو گروه تفاوت معني‌داري وجود دارد كه نشان دهنده اهميت عضلات مذكور در حركات مورد بررسي است. بنابراين، توصيه مي‌شود جهت طراحي حركات تمريني در افراد داراي ناهنجاري زانوي پرانتزي با اهداف اصلاحي و توان‌بخشي در سه حركت اسكات جفت پا، لانچ و اسكات تك پا، به اين تغييرات ايجاد شده در فعاليت الكترومايوگرافي عضلات توجه گردد.