تبيين مفهوم اصالت در معماري با تأكيد بر آرا‌ي ‌هانري كُربن

امروزه برخي از صاحب‌نظران با تأكيد بر لزوم پذيرش نگاه غربي از سوي فرهنگ‌ها، «هويت و اصالت بومي» را به حاشيه رانده‌اند. اين نگاه به بي‌ارزش‌شدن ارزش‌هاي فرهنگي و تاريخي و به‌وجودآمدن مسئلۀ اصالت به‌ويژه در ايران‌زمين شده است. در ايران معاصر تقابل سنت با مدرنيته ايراني، به‌عنوان يك بحران نظري هنوز هم پابرجاست. آنچه در ايران حضور خاصي داشته است، تفكر خاص مشرق زمين است كه جريان فلسفۀ يوناني (افلاطوني)، حكمت ايران باستان و آموزههاي اصيل اسلامي را پيوند داده و از دل آن، فلسفۀ نور و ظلمت خويش (فلسفۀ اشراق) را ارائه كرده است. از آن زمان تاكنون‌، متفكران بسياري به شرح و بسط آراي آن‌ها پرداخته‌اند كه در اين ميان «هانري كربن» جايگاهي ويژه داشته است. هدف پژوهش حاضر بررسي مفهوم اصالت از ديدگاه‌ هانري كُربن در معماري و نحوۀ بروز آن است. پژوهش حاضر به بررسي مفهوم اصالت و مفاهيم وابسته با آن در معماري از ديدگاه كُربن پرداخته است. روش تحقيق در مرحلۀ تدوين چارچوب مفهومي «توصيفي- تحليلي» و در تبيين آرا و انديشۀ ‌هانري كُربن در اين رابطه، روش «تحليل محتوا» و «استدلال منطقي» بوده است. براين اساس، با روش فيش‌برداري و كتابخانه‌اي اعم آثار كُربن و برخي شارحان انديشۀ وي تحليل و ارزيابي محتوايي شده‌اند. با دسته‌بندي بحث به الف) مسئلۀ اصالت در انديشۀ كُربن و ب) هنر و معماري در انديشۀ كُربن، در جمع‌بندي، نگاه كُربن به معماري را حلقۀ گمشدۀ مباني ‌نظريِ كنوني براي فهم گذشته و نگاهي درخور براي تشريح آن دانسته شده است.