چارچوب شناسايي مؤلفه هاي با اهميت پايداري در صنعت بورس با استفاده از رويكرد تحليل سلسله ‌مراتبي فازي

هدف اين پژوهش، ارائه چارچوبي جامع از مؤلفه‌هاي با اهميت پايداري صنعت بورس ايران به سبب ادغام در استراتژي‌ها، اندازه‌گيري، ارزيابي و گزارشگري عملكرد پايداري است. به‌منظور شناسايي مهم‌ترين موضوعات پايداري در صنعت بورس ايران، يافته‌هاي پژوهش احمدي و همكاران (1401) مبنا در نظر گرفته شد كه مبتني بر تحليل محتواي گزارش‌هاي پايداري صنعت بورس اوراق بهادار خارج از ايران و مشتمل بر 33 مؤلفه اصلي و 352 زيرمؤلفه است. به سبب تدوين يك چارچوب بومي، از مشاركت 21 نفر از متخصصان صنعت براي انطباق مؤلفه‌هاي پايداري بورس‌هاي خارجي با توجه به فرهنگ و محيط كشور ايران استفاده شده است. پس از نهايي‌شدن چارچوب پايداري صنعت بورس ايران، به‌منظور ارزيابي اهميت و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي اصلي پايداري با در نظر داشتن ديدگاههاي خبرگان، از رويكرد AHP فازي استفاده شده است. با توجه به تأثيرات اقتصادي گسترده بورس‌ها از منظر تأمين مالي بنگاه‌هاي اقتصادي و دولت (ازطريق ماليات كارمزد معاملات و انتشار اوراق)، يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از اولويت مؤلفه‌هاي بعد اقتصادي نسبت به ساير ابعاد است. مؤلفه‌هاي اقتصاد كلان، دولت و ساير مقررات‌گذاران و اعتماد و اطمينان داراي بيشترين اهميت نسبي در ميان كليه مؤلفه‌ها هستند. همچنين، با توجه به آلايندگي اندك شركت‌هاي بورس، اولويت نسبي مؤلفه‌هاي بعد زيست‌محيطي نسبت به ساير ابعاد در اين صنعت كمتر است.