بررسي وضعيت هيجاني، درك از خطر و دانش پرستاران درباره بيماري كوويد-19 در شهر زنجان در سال 1400

زمينه و اهداف: اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت هيجاني، درك از خطر و دانش پرستاران درباره بيماري كوويد-19 در شهر زنجان انجام گرفت.  مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- مقطعي بود كه بر روي 271 نفر از پرستاران انجام شد. ابزار شامل، پرسشنامه‌هاي دانش و درك از خطر و پرسشنامه وضعيت هيجاني (HSCL) بود. روايي ابزار با سنجش CVI و CVR و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ ارزيابي شد. داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزيه‌ و تحليل شدند. رعايت ملاحظات اخلاقي در تمام مراحل اجراي مطالعه درنظر گرفته شد. يافته‌ها: ميان وضعيت هيجاني شركت كنندگان و ميزان سابقه كار آنها ارتباط معني‌داري مشاهده شد. دانش و آگاهي 92 درصد از نمونه‌ها درباره بيماري كوويد-19 در حد زياد بود. ميان آگاهي و دانش درباره بيماري كوويد-19 و جنسيت، وضعيت تاهل، رابطه معني‌دار بود. بين آگاهي و دانش و سطح نگرش و ادراكات شركت كنندگان و همچنين بين سطح نگرش و ادراكات با مقياس حساسيت در روابط ميان فردي، همبستگي معناداري وجود داشت. ميان خرده مقياس افسردگي در پرسشنامه وضعيت هيجاني HCLS  و جنسيت و سطح تحصيلات يك رابطه معني‌دار وجود داشت. نتيجه‌گيري: قرار داشتن پرستاران يك وضعيت ثبات هيجاني و عاطفي باعث مي‌شود كه آنها به خوبي بتوانند با كسب دانش، وضعيت بحراني موجود را مديريت كنند و بيماران مبتلا به كوويد-19 و ساير افراد جامعه را در جهت پيشگيري از ابتلا راهنمايي كنند.