الزامات حقوقي پيشگيري از ناامني غذايي در پرتو رويكرد ارزيابي اثرات بر سلامت؛ مطالعه موردي شيوع كوويد- 19

قويترين فرضيه پيدايش بحران كوويد-19 حاكي از زونوتيك بودن آن است. استفاده غذايي از محصولات بازار فروش حيوانات وحشي شهر ووهان چين و تلفات جاني و اقتصادي جهاني و گسترده اين بحران باعث شد تا به تبيين ارتباط ميان حق بر غذاي كافي، امنيت و ايمني غذايي و رويكرد ارزيابي اثرات آن بر سلامت بپردازيم. به نحو كلي ايجاد امنيت و ايمني غذايي و تأمين غذاي عاري از هرگونه ويروس و باكتري يكي از تعهدات تدريجي و فرامرزي منشعب از حق بر غذاي كافيست و بنظر مي‌رسد كه در اين راستا اجراي يكپارچه و فرامرزي رويكرد ارزيابي اثرات بر سلامت يك اقدام مقتضي ايجابي كارآمد در جهت ايفاي تعهدات مرتبط با حق بر غذاي كافي و حصول به امنيت و ايمني غذايي بشمار رود. ايفاي اين تعهد مقتضي، مستلزم وجود ابزار حقوقي كارآمد در حوزه‌هاي مرتبط است و شيوع كوويد-19 مبين وجود خلأهاي حقوقي در اين حوزه‌ها است. اين جستار با تبيين تفصيلي ابعاد حقوقي و بين‌المللي موارد فوق بر آن است تا به تحليل اين خلأها بپردازد و در نهايت پيشنهاداتي در جهت ايفاي تمام وكمال تعهدات مذكور در نظام حقوق بين‌الملل ارائه مي‌شود.