مطالعه و نقد ديدگاه سنتي درباره عدم تقارن موضوع-محمول

در ديدگاه رايج درباره رابطه ميان مقولات زباني و مقولاتي وجودشناختي كه از ارسطو به ما رسيده است، مقولات نحوي تطابق كاملي با مقولات متافيزيكي دارند و مدلول لفظي كه موضوع جمله است جزو مقوله وجودي متفاوتي نسبت به مدلول لفظ محمول است. اين ديدگاه به عدم تقارن وجودشناختي موضوع و محمول شناخته مي شود و در منطق ارسطو به يك شكل و در منطق فرگه به شكل ديگري تأييد مي شود؛ اما تقارن وجودي موضوع و محمول نيز طرفداراني دارد. اگر مدلول موضوع و محمول ازلحاظ وجودي باهم تفاوت اساسي نداشته باشند، مي توان زباني خنثي داشت كه در آن بتوان جاي موضوع و محمول را در هر جمله بامعنايي عوض كرد؛ اما همان طور كه در اين مقاله نشان مي دهيم چنين زباني ازنظر نحوي به تناقض مي انجامد و ناسازگار است. همچنين ازنظر سمانتيكي در اين زبان تعميم هاي علمي بي معنا و هر جمله وجودي صادق خواهد بود؛ بنابراين زبان خنثي كفايت الزم را ندارد و بر اساس آن نمي توان از تقارن موضوع-محمول دفاع كرد.