بررسي اثرات كاهش سطح آب درياي كاسپي بر خليج گرگان

بر پايه پژوهش‌هاي انجام شده ادامه روند كاهش سطح آب به عنوان دور جديدي از ويژگي‏‌هاي نوسانيِ سطحِ آب در درياي كاسپي دور از انتظار نيست. در اثر جدايي خليج گرگان از درياي كاسپي، بسياري از مخاطرات جبران‌ناپذير زيست‌محيطي و اقتصادي متوجه مديريت خرد و كلان در ابعاد منطقه‌ايي و فرامنطقه‌ايي خواهد شد. بر پايه مطالعات انجام شده، خليج گرگان در معرض خطر قرار نداشته و كاهش سطح آب بخشي از رفتار طبيعي خليج گرگان در برابر نوسان سطح آب درياي كاسپي تلقي مي‌گردد. گزينه پيشنهادي، لايروبي كانال آشوراده پس از رسيدن تراز آب به منفي 27.5 متر مي‌باشد. وليكن بر پايه نتايج مطالعه كنوني كاهش سطح آب سبب بروز تغذيه‌گرايي، جانشيني‌هاي‌بوم‌شناختي مخرب، دگرگوني در ساختار جوامع زيستي، تغيرات مورفولوژيكي، افزايش رسوب‌گذاري، افزايش شوري و خشكي‌زدگي خليج، خسارت وارده بر اكوتوريسم و زيرساخت‌هاي درپيوند با خليج و كاهش عمق كانال‌هاي ورودي در خليج گرگان گرديده است. بر اين اساس بحث اضطرار و بحران در خليج گرگان آشكار مي‌باشد. لذا يافتن راه‌حلي كه بتواند خليج گرگان را از اضطرارها و بحران‌هاي پيش‌رو رهايي بخشد امري اجتناب‌ناپذير مي‌باشد. پيشنهاد مي‌گردد در اقدام كوتاه مدت نسبت به همسو نمودن كشورهاي حوزه درياي كاسپي جهت تعيين حق‌آبه از رودخانه‌ها و لايروبي كانال‌هاي سنتي براي جلوگيري از قطع ارتباط خليج از دريا اقدام گردد. در اقدام بلند مدت احداث كانال جديد جهت افزايش خودپالاي و جلوگيري از بوجود آمدن بوم‌سازگان‌هاي تخريبي پيشنهاد مي‌گردد.