تبيين مدل نظري توليد و توسعه پلان هاي معماري در تعامل الگوريتم هاي يادگيري ماشين و ژنتيك

زمينه و هدف: مساله اين پژوهش تبيين مدل نظري در جهت يافتن راهكاري نوين براي توليد و توسعه چيدمان فضايي پلان هاي معماري مبتني بر روش هاي تعاملي و تلفيقي با كمك الگوريتم هاي يادگيري ماشين و ژنتيك است، در واقع هدف رسيدن به يك مدل نظري است كه بيان مي دارد الگوريتم هاي تكاملي به تنهايي مثمر ثمر نيستند، بلكه الگوريتم هاي يادگيري ماشين مي توانند پلان ها را فراگيري كرده و مبناي مدل عملي شوند كه به واسطه استفاده از الگوريتم هاي ژنتيك مي توانند توسعه و توليد كننده نمونه هاي جديد باشند.روش بررسي: در همين راستا روش پژوهش تركيبي شامل مطالعات كتابخانه اي، گردآوري داده هاي خام، بررسي نمونه هاي موردي و استفاده از فرمول هاي محاسباتي به صورت تابع هاي هدف و جريمه است.يافته ها: مطالعات اين تحقيق نشان مي دهد كه الگوريتم ژنتيك توانايي حافظه سپاري ندارد و از طرفي مبناي محاسبات آن جهش و تصادفي عمل نمودن است كه اين فرآيند در توليد پلان هاي معماري به تنهايي اثربخش نخواهد بود.نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان مي دهد كه براساس مدل نظري ارائه شده، الگوريتم يادگيري ماشين به واسطه ساختار نمونه پذير خود مي تواند نمونه هايي را ذخيره و بازشناسي نمايد و الگوريتم ژنتيك كه يك الگوريتم جستجوگر و توسعه پذير است، هر بار نمونه هاي بيشتري را از پلان هاي معماري براساس مدل رياضي ارائه شده توليد نمايد.