تاثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتار سازگار با محيط‌زيست و عملكرد محيطي

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي ميزان تاثير اقدامات مديريت منابع انساني سبز بر افزايش رفتار سازگار با محيط‌زيست كاركنان است و اينكه آيا اين اقدامات مي‌تواند منجر به كاهش خسارت‌هاي زيست محيطي كاركنان و در عين حال بهبود عملكرد محيطي هتل‌ها گردد؟ همچنين شدت و ضعف اين روابط، در دو گروه زنان و مردان نيز مورد بررسي قرارگرفته است. روش بررسي: اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از حيث ماهيت توصيفي-همبستگي به شمار مي‌آيد. از ابزار پرسشنامه استاندارد كيم و همكاران (2019) براي سنجش متغيرها در نمونه‌اي بالغ بر 204 نفر از كاركنان 35 هتل فعال در سطح شيراز، استفاده شده است. فرضيه‌هاي تحقيق نيز با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار 3.0 Smart-PLS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج حاكي از آن است كه مديريت منابع انساني سبز بر رفتار سازگار با محيط‌زيست (0.423=βو6.734=t) و همچنين عملكرد محيطي (0.637=βو10.90 t=) تاثير مثبت و معناداري دارد و همچنين رفتار سازگار با محيط‌زيست رابطه بين دو متغير مديريت منابع انساني سبز و عملكرد محيطي را ميانجيگري مي‌كند (0.099 =βو 840/ 2 =tو0.05 =α). همچنين مشخص گرديد كه جنسيت افراد نمي‌تواند روابط بين متغيرها را تعديل نمايد. بحث و نتيجه‌گيري: اقدامات مديريت منابع انساني سبز نه تنها باعث تقويت رفتار سازگار با محيط‌زيست كاركنان مي‌گردد بلكه باعث بهبود عملكرد محيطي هتل‌ها نيز مي‌شود. اين پديده در بين زنان و مردان يكسان است. هتل‌هايي كه در حفظ محيط‌زيست قدم برندارند، به تدريج طرد خواهند شد و مورد استقبال كمتري قرار خواهند گرفت.