ارزيابي دانش زيست محيطي دانشجويان دانشگاه رازي با تاكيد بر گرمايش جهاني و تغييرات اقليمي

زمينه و هدف: هدف از اين پژوهش سنجش ميزان آگاهي دانشجويان از پديده‌ گرمايش جهاني، تغيير اقليم، پيامد ها‌ي آن در ايران و راهكارهاي مقابله با آن است. روش بررسي: روش مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر روش انجام پيمايشي است. اطلاعات مورد نياز آن به وسيله‌ پرسشنامه‌ محقق ساخته گرداوري شده است. جامعه آماري تحقيق شامل دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه است، نمونه‌گيري تعداد دانشجويان از روش تصادفي طبقه‌اي و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 375 نفر تعيين شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود. براي سنجش روايي پرسشنامه از اعتبار صوري و براي محاسبه‌ي ميزان پايايي پرسشنامه، از روش آلفاي كرونباخ با ضريب 0.87 استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمونهاي آمار توصيفي و استنباطي بوسيله‌ي نرم افزارهاي ExcelوSpss انجام شده است. متغير‌هاي مورد سنجش جنسيت، مقطع تحصيلي و رشته تحصيلي هستند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه سطح شناخت دانشجويان از گرمايش جهاني و تغيير اقليم در حد متوسط است، اما ميزان آگاهي دانشجويان بر حسب جنسيت تفاوتي ندارد، همچنين بين ميزان آگاهي دانشجويان و دانشكده‌ي محل تحصيل آنان تفاوتي وجود ندارد، اما دانشجويان رشته‌ي آب و هواشناسي بنا بر ماهيت رشته تحصيلي در مقايسه با دانشجويان ساير رشته‌ها از سطح آگاهي بالاتري برخوردارند. ضمن آنكه بين مقطع تحصيلي و ميزان شناخت دانشجويان  باتوجه به سطح معناداري (p 0/05 ) و با اطمينان 95 درصدي رابطه‌ي معني داري وجود دارد.‌ بحث و نتيجه‌گيري: از آنجاكه آموزش، پيش نياز دانش و آگاهي عمومي نسبت به مسائل و مشكلات پيرامون افراد به شمار مي‌رود، به دنبال آگاهي افراد از موضوعي خاص (مانند گرمايش زمين و تغييرات اقليمي، نمودهاي آن در جامعه و راهكارهاي مقابله با پيامدهاي آن)، شاهد تغيير نگرش نسبت به آن خواهيم بود، و تغيير نگرش مي‌تواند منجر به حس مسئوليت پذيري شود. به اين ترتيب ما با بالا بردن سطح آگاهي عمومي (به ويژه در دانشجويان بعنوان قشري آگاه و تآثير گذار) در جامعه مي‌توانيم آنان را براي مشاركت در حل مشكلات زيست محيطي تشويق نماييم. به اين منظور پيشنهاد مي‌شود يك برنامه آموزشي اساسي براي بالا بردن سطح دانش زيست محيطي دانشجويان در دانشگاه‌ها تدوين و اجرا شود.