سنجش تبديل و ارتقاي روستاها به شهر در راستاي توسعه منطقه‌اي (مطالعۀ موردي: روستاهاي شهرستان تبريز)

امروزه تبديل روستا به شهر به عنوان يك چالش اساسي در مباحث شهرنشيني و توسعه مطرح بوده و بسياري از كشورها، خصوصاً كشورهاي در حال توسعه با آن مواجه هستند. در ايران نيز تبديل روستا به شهر به عنوان يكي از موضوعات مهم در مباحث توسعه شهري و روستايي مطرح بوده است. چون توسعه اين استراتژي تأثير بسزايي در بهبود كيفيت زندگي در نواحي روستاها، توزيع متعادل جمعيت، امكانات و سرمايه، كاهش مهاجرت به شهرهاي بزرگ، افزايش مشاركت روستاييان و توسعه اشتغال در روستاييان به طور كلي توسعه پايدار منطقهاي را بدنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف الويت‌بندي ارتقاء روستا شهرها در جهت توسعه پايدار منطقه‌اي در شهرستان تبريز در روستاهاي بالاي 4000 نفر جمعيت (به عنوان نمونه هاي مورد بررسي) در قالب 24 شاخص در جهت توسعه پايدار منطقه اي در شهرستان تبريز انجام شده است. روش تحقيق به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت از نوع توصيفي - تحليلي مي باشد. روش گردآوري اطلاعات و داد هها اسنادي و پيمايشي است. در پردازش و تحليل داد هها از روش موريس و شاخص مركزيت براي رتبه بندي روستاها استفاده شده و از تكنيك كپ لند براي تلفيق رتبه هاي حاصل از اين مد لها و اولويت بندي نهايي روستاهاي مستعد ارتقاء به شهر بهره گرفته شد. نتايج، حاكي از اين است كه روستاي مايان سفلي در اولويت اول و الوار سفلي در اولويت آخر جهت ارتقاء به شهر قرار دارند؛ چرا كه بررسي وضعيت طبيعي و اقتصادي و كالبدي اين روستاها گوياي وضعيت مناسب و نامناسب اين روستاها مي باشد.