ﻣﺪلﺳﺎزي ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي ﭘﺎداش ﺗﺼﺎدﻓﯽ

ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء IoT ، اﻣﺮوزه در ﺣﻮزهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ اﻋﻢ از ﮐﻨﺘﺮل ﺳﻼﻣﺖ، ﺷﻬﺮ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ و ﻏﯿﺮه ﮐﺎرﺑﺮد ﻓﺮاواﻧﯽ دارﻧﺪ. ﯾﮑﯽ از ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎي ﺟﺪي در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء، ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي و ﻧﺤﻮه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آن اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤﺪودي در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻪ و در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ دﺷﻮار اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺮژي آﻧﻬﺎ ﺑﻪﻃﻮر ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﺼﺮف و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻮد. ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﻃﺮاﺣﯽ و ﺳﺎﺧﺖ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪدي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺮاﺷﻪﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده، ﻧﻮع ﭘﺮوﺗﮑﻞ ارﺗﺒﺎﻃﯽ، زﻣﺎنﺑﻨﺪي اﻧﺘﻘﺎل دادهﻫﺎ و ﻏﯿﺮه ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﻣﻨﺎﺳﺐ دارد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﯽﮔﺬارد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در ﻓﺎز ﻃﺮاﺣﯽ اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ، ﻣﺪلﺳﺎزي و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي و ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪيﻫﺎ اﻣﺮي ﻻزم و ﺿﺮوري اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﯾﮏ ﻣﺪل ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي ﭘﺎداش ﺗﺼﺎدﻓﯽ SRNs ﺑﺮاي ﻣﺪلﺳﺎزي و ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﻤّﯽ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ اﺷﯿﺎء ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ روش اﺑﺘﺪا ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻣﺪلﺳﺎزي ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺮژي و ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ روي آن ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﻣﺪلﻫﺎي ﭘﺎﯾﻪ، ﺑﻪ ﻣﺪلﺳﺎزي ﮐﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد، در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﮑﺮﺑﻨﺪي ﺳﯿﺴﺘﻢ، ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي و اﻧﺪازهﮔﯿﺮي آﻧﻬﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺘﺎﯾﺞ، ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﯾﻦ ﭘﯿﮑﺮﺑﻨﺪي اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ روش ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﻧﻤﻮدن آن ﺷﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﯾﮏ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻈﯿﺮ ﺗﻌﺪاد ﮔﺮهﻫﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﻮﺷﻪ، وﺟﻮد ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮاب/ﺑﯿﺪاري و ﻧﺮخ ارﺳﺎلﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﯿﺴﺘﻢ و ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در واﻗﻊ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﯿﮑﺮﺑﻨﺪي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮ روي ﻣﯿﺰان ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد ﮔﺮهﻫﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﺳﺮﺧﻮﺷﻪ، ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎﻫﺶ 75 درﺻﺪي ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﺘﻪﻫﺎي داﺧﻞ ﺑﺎﻓﺮ و ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺄﺧﯿﺮ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎي ﺑﺴﺘﻪﻫﺎ، ﺑﺎﯾﺪ از ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺑﺎ ﻧﺮخ ارﺳﺎل 0.037 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.