ارائه چارچوب نظري دستيابي به هم گرايي ظرفيت هاي توسعه فناوري ملي(دفاعي و غيردفاعي) در صنعت

اين پژوهش به دنبال ارائه چارچوب نظري چگونگي دستيابي به هم گرايي ظرفيت هاي توسعه فناوري دفاعي و غير دفاعي در صنعت باهدف تحقيقات كاربردي-توسعه اي است. طبقه بندي روش انجام آن از نوع توصيفي- پيمايشي و ارتباط بين متغيرها، همبستگي است. جامعه آماري 65 نفر از متخصصان و كارشناسان آشنا با همگرايي صنعتي و بخش هاي دفاعي و غير دفاعي است كه به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند .اطلاعات لازم از طريق جستجوي كتابخانه‌اي و بانك‌هاي اطلاعاتي، مطالعات ميداني(مصاحبه عميق و مشاهده) و پرسشنامه گردآوري گرديده اند. حجم نمونه گيري با آزمون كي.ام.او و تحليل عامل اكتشافي با نرم افزار اس پي اس اس و تحليل عاملي با استفاده از نرم افزار اسمارتيز انجام‌گرفته است. عدد 1.96 مربوط به سطح معني داري آماره تي، بيانگر معني دار بودن اركان قابليت سطح ملي(بحث نرم) با مقدار 76.672 و اركان قابليت سطح سازماني(بحث نيمه سخت) با مقدار 8.619 و اركان قابليت سطح بنگاه(بحث سخت) با مقدار 5.944 است. نوآوري تحقيق در ارتباط دادن روش هاي توسعه و اكتساب فناوري، چندمنظوره سازي و مباحث نرم، نشان داد كه در بحث همگرايي كه فراتر از انجام كار مشترك در بخش هاي دفاعي- غير دفاعي و يا بحث چندمنظوره سازي است، بيشترين اثرگذاري را اركان قابليت سطح ملي با مباحث نرم و پس از آن اركان قابليت سطح سازماني با مباحث نيمه سخت دارند.