تاثير رفاه ديجيتالي بر آثار تربيتي و سبك زندگي اسلامي در دوران كرونا

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير رفاه ديجيتالي بر آثار تربيتي و سبك زندگي اسلامي دانشجويان دوره كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي ساري در دوران كرونا انجام گرفت. روش تحقيق كاربردي از نوع توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي ساري به تعداد 165 نفر در سال تحصيلي 1401-1400 بودند. حجم نمونه از طريق جدول كرجسي و مورگان 115 نفر تعيين گرديد و روش نمونه‌گيري تصادفي – طبقه‌اي بر اساس جنسيت انتخاب شد. ابزارگردآوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد كاربست شبكه‌هاي اجتماعي مجازي خواجه احمدي و همكاران (1395) و پرسشنامه محقق‌ساخته سبك زندگي اسلامي استفاده شد. روايي پرسشنامه‌ها به وسيله متخصصان و صاحب‌نظران بررسي و تأييد گرديد. پايايي ابزار نيز به روش آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه كاربست شبكه‌هاي اجتماعي مجازي 0.86و پرسشنامه سبك زندگي 0.88 برآورد شده است. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌هاي آماري از معيارهاي توصيفي چون ميانگين و انحراف معيار و در آمار استنباطي از آزمون كولموگروف اسميرنوف و آزمون t مستقل استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان دادكه رفاه ديجيتالي در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر سبك زندگي اسلامي دانشجويان (برنامه‌هاي آموزشي، اوقات فراغت، فعاليت هاي عبادي، بهداشت و تغذيه، بعد سياسي) تاثيرگذار بوده است.