تاثير آموزش از طريق فن‌آوري سيار بر يادگيري تأملي و شناختي دانش‌آموزان داراي اختلال نقص توجه - بيش‌فعالي

پژوهش حاضر با تاثير آموزش از طريق فن آوري سيار بر يادگيري تأملي و شناختي دانش‌آموزان با اختلالADHD انجام گرفت. روش پژوهش؛ شبه تجربي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل كليۀ دانش‌آموزان داراي اختلال نقص توجه بيش فعالي مقطع متوسطه منطقۀ 2 آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 476 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس تعداد 40 دانش آموز پسر با نقص توجه به عنوان نمونه انتخاب شدند.با استفاده از پرسش‌نامۀ كانرز فرم والدين (2004) و با بررسي پروندۀ دانش‌آموزان با همكاري مديران مدارس؛ دانش‌آموزان پايۀ دوازدهم داراي اختلال نقص توجه بيشفعالي شناسايي شدند. پس از همسان‌سازي ناشي از اجراي پيش‌آزمون،نمونۀ حاضر به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري، آزمايش و كنترل جايگزين شدند؛ ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامۀ بود.داده هاي با استفاده از نرم افزار SPSS25 تجزيه و تحليل شدند. به منظور تحليل داده ها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي(تحليل كوواريانس) استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش از طريق فنآوري سيار بر يادگيري شناختي و راهبردهاي شناختي تكرار يا مرور، بسط يا گسترش و سازمان دهي دانش آموزان پيش فعالي دوره ابتدايي تأثير معنادار دارد. همچنين در خصوص فرضيه دوم، نتايج نشان داد كه آموزش از طريق فنآوري سيار بر يادگيري تأملي و عمل عادت، فهميدن، تامل و تفكر انتقادي دانش آموزان پيش فعالي دوره ابتدايي تأثير معنادار دارد.