ارزيابي رفتار تريبولوژيكي پوشش كامپوزيتي اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي حاوي ذرات اكسيد سيليسيم روي زيرلايه آلياژ آلومينيوم ۷۰۷۵

مقدمه: پوشش‌هاي اكسيداسيون پلاسمايي الكتروليتي با توجه به ماهيت فشرده، چسبنده و سختي كه دارند يكي از مهمترين موادي است كه براي مقابله با سايش قطعات آلومينيومي بكار گرفته مي‌شود. در ساليان اخير بهبود خواص سطحي اين پوشش‌ها با كمك افزودن ذرات تقويت كننده مورد توجه محققين قرار گرفته است.روش : در اين پژوهش فرايند پوشش‌دهي به روش اكسيداسيون الكتروليت پلاسمايي در دو حالت معمولي و كامپوزيتي روي آلومينيوم ۷۰۷۵ اعمال شد. براي توليد پوشش كامپوزيتي از الكتروليت يكسان با حالت معمولي استفاده شد با اين تفاوت كه 12 گرم بر ليتر از ذرات اكسيد سيليسيمِ به الكتروليت اضافه شد. مشخصه‌يابي پوشش‌ها به كمك ميكروسكوپ الكتروني، آناليز فازيابي پراش اشعه ايكس، آناليز طيف نگار تفكيك انرژي پرتو ايكس، زبري سنجي و سختي سنجي انجام شد. بررسي رفتار تريبولوژيكي پوشش‌ها به كمك آزمون گوي بر ديسك و تحليل مكانيزم سايشي نمونه‌ها به كمك تصاوير ميكروسكوپ الكتروني و آناليز طيف نگار پرتو انرژي از سطوح سايشي  صورت گرفت.يافته ها: هر دو پوشش داراي ساختار پنكيكي همراه با دهانه‌هاي آتشفشاني بودند. همچنين كانال‌هاي تخليه كه منجر به متخلخل شدن پوشش‌ها مي‌شدند روي سطح پوشش كامپوزيتي كمتر ايجاد گرديد. پوشش معمولي پوششي اكسيدي با ماهيت آمورف/كريستالي بود اما پوشش كامپوزيتي علاوه بر اين دو فاز داراي فاز كريستالي اكسيد سيليسيم و مولايت بود. كمترين كاهش وزن (بيشترين مقاومت سايشي) و ضريب اصطكاك براي پوشش كامپوزيتي بدست آمد. مكانيزم سايشي نيز براي زيرلايه سايشِ ورقه‌اي و اكسيداسيوني، پوشش اكسيداسيون پلاسمايي معمولي خراشان، چسبان، اكسيداسيوني و پوشش كامپوزيتي مكانيزم‌هاي خيش ريز همراه با مكانيزم چسبان با اثرگذاري بسيار كم مشاهده شد.نتيجه گيري: نتايج حاكي از تخلخل كمتر، زبري كمتر و سختي بالاتر پوشش كامپوزيتي به دليل حضور فازهاي كريستالي اكسيد سيليسيم و مولايت در حضور ماده تقويت كننده بود. بيشترين مقاومت سايشي و ضريب اصطكاك براي پوشش كامپوزيتي بدست آمد.