اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر كيفيت زندگي و احساس عامليت بيماران مبتلا به سرطان پستان

زمينه و هدف: سرطان، يك بيماري مزمن است كه و عليرغم پيشرفت هاي پزشكي، توسعه درمان ها، اين بيماري همچنان از لحاظ احساس درماندگي و ترس عميقي كه در فرد ايجاد مي كند، بي مانند است و تأثيرات روان‌شناختي و جسماني بر ابعاد بسياري از زندگي آنها همچون كيفيت زندگي و احساس عامليت اختلال ايجاد كند. در اين پژوهش هدف اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر كيفيت زندگي و احساس عامليت بيماران مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش‌ها: روش تحقيق از نوع كارآزمايي باليني تصادفي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه مي باشد. جامعه آماري شامل كليه بيماران داراي تشخيص سرطان پستان، در مراكز درماني سرطان دولتي واقع در اصفهان بود. نمونه شامل 36 نفر از بيماران با سرطان پستان بيمارستان سيدالشهداء (ع) اصفهان و مركز پيشگيري و كنترل سرطان آلاء كه از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (18 نفر) و گواه (18 نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش تحت درمان طرحواره هيجاني ليهي (2012) در 9 جلسه 60 دقيقه اي قرار گرفت. داده ها در اين پژوهش، توسط پرسشنامه كيفيت زندگي آرنسون (1987) و پرسشنامه احساس عامليت پاليتو و همكاران (2013) در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري گردآوري شد و با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر در نرم‌افزار SPSS-23 انجام شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل نشان داد كه طرحواره درماني هيجاني، كيفيت زندگي و احساس عامليت گروه آزمايش را در سطح معناداري بهبود بخشيد (01/0 P). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر افزايش كيفيت زندگي و احساس عامليت در مطالعه حاضر تائيد شد. پيشنهاد مي شود از اين نوع درمان براي ياري به بيماران با سرطان پستان استفاده شود.