مقايسه اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد و برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش اضطراب و افسردگي زنان نابارور

زمينه و هدف: باروري همواره يكي از مهم‌ترين كاركردهاي خانواده به شمار رود. بر اين اساس ناتواني در داشتن فرزند، استرس‌آور بوده و موجب آشفتگي رواني زوجين مي‌گردد. هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش اضطراب و افسردگي زنان نابارور بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي و با طرح پيش آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه كنترل و پيگيري دوماهه بود. جامعه آماري شامل زنان نابارور مراجعه‌كننده به مراكز درمان ناباروري شهر يزد در پاييز سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۳۶ نفر از آنان با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب‌شده و سپس با جايگزيني تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. جهت گردآوري داده‌ها از مقياس اضطراب و افسردگي بيمارستان (HADS) زيگموند و اسنيت (۱۹۸۳) استفاده شد. يكي از گروه‌هاي آزمايشي طي ده جلسه، تحت آموزش بر اساس درمان  مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه ديگر به مدت ده جلسه تحت آموزش برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفتند. گروه كنترل نيز در ليست انتظار قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از SPSS نسخه ۲۶ و روش‌هاي آماري تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. شركت‌كنندگان اجازه داشتند هر زمان كه مايل بودند از پژوهش خارج شوند. فرم رضايت‌نامه آگاهانه توسط افراد قبل از شروع مطالعه تكميل شده است. انجام شد. يافته‌ها: يافته هاي حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه هر دو مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي در كاهش افسردگي و اضطراب زنان نابارور در مرحله پس‌آزمون و پيگيري مؤثر بوده‌اند (۰۵/۰P≤)؛ اما بين دو گروه آزمايشي تفاوت معني‌داري در مراحل پس‌آزمون و پيگيري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه اين دو روش درماني (آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد با كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي) در ارتقاي سلامت روان زنان نابارور مؤثر محسوب مي‌شوند. لذا اين درمان‌ها مي‌توانند به‌عنوان درمان مكمل جهت كاهش مشكلات روان‌شناختي در مراكز درمان ناباروري بكار گرفته شوند.