مقايسه اثربخشي تلفيق تمرينات هوازي و رژيم غذايي با و بدون مصاحبه انگيزشي ذهن آگاهي بر ولع خوردن و كيفيت زندگي مردان غير ورزشكار داراي اضافه‌وزن

مقدمه و هدف: هدف از اين پژوهش بررسي مقايسه اثربخشي تلفيق تمرينات هوازي و رژيم غذايي با و بدون مصاحبه انگيزشي ذهن آگاهي بر ولع خوردن و كيفيت زندگي مردان غير ورزشكار داراي اضافه‌وزن بود. مواد و روش ‌ها: روش تحقيق نيمه تجربي با طرح تحقيق پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه‌هاي تجربي و گواه مي‌باشد بود. جامعه آماري تحقيق را مردان غير ورزشكار مراجعه‌كننده به باشگاه‌هاي شهرستان شاهرود تشكيل دادند. روش نمونه‌گيري هدفمند بوده كه بر اساس معيارهاي ورود به تحقيق ۳۲ نفر انتخاب شدند كه به‌صورت تصادفي ساده به ۳ گروه كنترل (۱۲ نفر)، تمرينات هوازي و رژيم غذايي كم‌كالري (۱۱) و تمرينات هوازي و رژيم غذايي كم‌كالري همراه با مصاحبه انگيزشي و ذهن آگاهي (۱۱) تقسيم شدند.‌ ابزارهاي تحقيق شامل، پرسشنامه ولع خوردن (FCQ) و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت بود. از تحليل واريانس يك‌طرفه براي تغييرات بين گروهي با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ و سطح معني داري ۰۵/۰ P استفاده شد. يافته ‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه بين ميانگين‌ هاي پس آزمون متغيرهاي ولع خوردن و كيفيت زندگي در گروه‌هاي كنترل و تجربي تفاوت وجود دارد (۰۰۱/۰≥p). ولي بين دو گروه تجربي تفاوت معني داري وجود ندارد (۰۰۱/۰≤p). نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد كه هردو گروه تجربي به يك اندازه بر متغيرهاي كيفيت زندگي و ولع خوردن اثرگذار هستند. در اين راستا جهت بالا رفتن اعتبار بيروني تحقيق پيشنهاد مي‌گردد كه تحقيقات بيشتري صورت گيرد.