واكاوي مقاومت‌هاي نرم زنان در مقابل ساختار مرد سالارانه

زمينه و هدف: زندگي روزمره علاوه بر اين‌كه بستر اعمال قدرت در جامعه محسوب مي‌شود پتانسيل‌هايي نيز براي عملِ رهايي‌بخش و خلاقيت و استقلال سوژه فراهم مي‌كند. خانواده به‌عنوان يكي از مهم‌ترين عرصه‌هاي زندگي روزمره است كه زنان در آن نقش‌آفرين اصلي شمرده مي شوند. با توجه به اين‌كه اين حوزه نيز خالي از مناسبات قدرت نيست مانند بقيه‌ي عرصه‌هاي اعمال استراتژي‌هاي قدرت مقاومت‌هايي را نيز در خود جاي مي‌دهد. پژوهش حاضر به واكاوي مقاومت هاي نرم زنان در مقابل ساختار مرد سالارانه مي‌پردازد. در اين مقاله تلاش شد زندگي زنان در متن جامعه مردسالارانه مورد بررسي قرار گرفته و برخي عوامل پراهميت در تثبيت يا تغيير وضعيت آنان خصوصاً در خانواده  واكاوي شود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصيفي-تحليلي بوده است. جامعه آماري در بخش كيفي خبرگان و صاحب نظران علمي و اجرايي، در رشته هاي جامعه شناسي و علوم سياسي كه در بحث توسعه، توسعه سياسي و همچنين در بحث توانمند سازي زنان در حوزه هاي مختلف توسعه، صاحب تاليفات هستند ( با تاكيد بر اينكه از خبرگان زن حتما استفاده گردد) و از روش نمونه گيري هدفمند در بخش كيفي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه جامعه پذيري جنسيتي با فراواني 377  بيشترين تاثير را بر واكاوي مقاومت هاي نرم زنان در مقابل ساختار مرد سالارانه و مولفه تقدس بخشي به مفهوم زن با فراواني 69  داراي كمترين تاثير مي باشد. از بين زير مؤلفه ها، بيشترين زير مؤلفه عدم توان كشور در استفاده از پتانسيل زنان با تعداد  57 بيشترين تاثير را بر افزايش مقاومت‌هاي نرم زنان در مقابل ساختار مرد سالارانه دارد. نتيجه‌گيري: يافته هاي پژوهش، حاكي از اين است كه جامعه پذيري جنسيتي در ايجاد و  ادامه ي آسيب هاي وارده بر زنان در جامعه نقش قابل توجهي دارند و ميتواند مسير صحيح را با چالش هاي اساسي مواجه كند. نتايج اين مطالعه مي تواند در شناسايي و كاهش آسيب هاي ناشي از واكاوي مقاومت هاي نرم زنان در مقابل ساختار مرد سالارانه مؤثر واقع شود.