نقش عدم انعطاف‌پذيري مالي در تبيين ناهنجاري ارزشي با تاكيد بر چرخه تجاري

تا حدودي بر سر اين موضوع كه سهام ارزشي بازده بالاتري از سهام رشدي به‌دست مي‌آورد، توافق نظر وجود دارد اما تفسير علت اين امر موضوعي بحث بر‌انگيز است و توضيح روشني براي اين ويژگي سهام وجود ندارد. براساس تئوري قيمت‌گذاري دارايي مبتني بر سرمايه‌گذاري، عدم انعطاف‌پذيري مالي دليل هم حركتي بازده مورد انتظار شركت‌هاي ارزشي با ركود اقتصادي نسبت به بازده مورد انتظار شركت‌هاي رشدي است. پژوهش حاضر به‌دنبال تعيين اثرپذيري ناهنجاري ارزشي از عدم انعطاف‌پذيري مالي با توجه به چرخه تجاري است. جهت دستيابي به اهداف پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گيري حذفي سيستماتيك، از داده‌هاي ماهانه 450 سال – شركت طي دوره زماني 1387 الي 1396 استفاده گرديد. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از روش رگرسيون با استفاده از داده‌هاي سري زماني و تركيبي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي-دهد كه عدم انعطاف‌پذيري مالي، منجر به صرف ريسك مثبت در سطح سهام و پرتفوي سرمايه-گذاري مي‌شود و شركت‌هاي ارزشي، بازده آتي بالاتري نسبت به شركت‌هاي رشدي به دليل جبران ريسك عدم انعطاف‌پذيري مالي به‌دست مي‌آورند، و نهايتا تاثير عدم انعطاف‌پذيري مالي بر صرف ريسك سهام در طول چرخه تجاري ثابت نيست و در دوره ركود اقتصادي، شركت‌هاي ارزشي بيشتر از شركت‌هاي رشدي در معرض ريسك عدم انعطاف‌پذيري مالي قرار مي‌گيرند.