اثربخشي تمرينات شناختي مبتني بر رايانه بر حافظه، توجه و تمركز در سالمندان داراي آلزايمر خفيف مقيم در سراي سالمندان

سالمندي به دوراني از زندگي انسان اطلاق مي‌شود كه قواي جسمي او ضعيف و ناتوان مي‌گردد و در معرض انواع بيماري‌هاي جسمي و رواني قرار مي‌گيرد. از جمله بيماري‌هاي شايع در سنين سالمندي بيماري آلزايمر است كه سبب زوال عقل و فراموشي مي‌شود و مي‌تواند بر روي عملكردهايي چون حافظه، توجه و تمركز اثرگذار باشد. بنابراين، اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي تمرينات شناختي بر حافظه، توجه و تمركز در سالمندان داراي آلزايمر خفيف مقيم در سراي سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه سالمندان حاضر در سراهاي سالمندان داراي آلزايمر خفيف شهر تهران بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، تعداد 30 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 15 نفري گواه و آزمايش قرار گرفتند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها از تمرينات شناختي شامل 20 بازي شناختي رايانه‌اي، پرسشنامه معاينه وضعيت مختصر رواني و آزمون استروپ ساده استفاده شد. گروه آزمايش در 16 جلسه 45 دقيقه‌اي، هر هفته دو جلسه، به اجراي تمرينات شناختي پرداختند. تجزيه و تحليل يافته‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. براساس يافته‌هاي پژوهش، تمرينات شناختي اثر معناداري بر حافظه افراد مبتلا به آلزايمر خفيف نداشت (05/0≤P). با اين حال، اين تمرينات شناختي باعث بهبود تمركز و توجه در اين افراد شد (0/05≤P). اين يافته‌ها تلويحات علمي براي متخصصان حيطه روانشناسي سالمندي فراهم مي‌آورد، بدين‌گونه كه مي‌توان از تمرينات شناختي به عنوان يك برنامه هدفمند در سراهاي سالمندان به‌منظور بهبود حال اين افراد و تقويت حافظه، توجه و تمركز سالمندان مبتلا به آلزايمر استفاده نمود.