بررسي كارايي علف‏كش ‏مزوسولفورون+يدوسولفورون در كنترل جمعيت‏هاي حساس و مقاوم يولاف‌وحشي زمستانه (Avena ludoviciana Durieu.) تحت تاثير كاربرد موادافزودني

به‌منظور ارزيابي تأثير پنج ماده افزودني (عامل اول) در اختلاط با دُزهاي مختلف علف‏كش انتخابي مزوسولفورون+يدوسولفورون+ايمن‏كننده مفن‏پيردي‏اتيل (آتلانتيس OD 1.2%) (عامل دوم) در كنترل جمعيت‏هاي حساس و مقاوم علف‏هرز يولاف‌وحشي زمستانه به علف‏كش كلودينافوپ-پروپارژيل (فاكتور سوم)، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در سال 1398 در گلخانه موسسه تحقيقات گياه‏پزشكي كشور اجرا شد. در مرحله دو تا سه برگي يولاف‌وحشي، سمپاشي با دُزهاي  1.05،  1.2،  1.35، 1.5 ليتر در هكتار، به همراه پنج نوع ماده افزودني  به ميزان چهار، دو، 0.1، 0.04 و 0.03 ليتر در هكتار انجام شد. چهار هفته بعد از كاربرد علف كش، وزن تر و  خشك و درصد زنده‌ماني جمعيت‏هاي حساس و مقاوم يولاف‌وحشي زمستانه، اندازه‏گيري شدند. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه با افزايش دُز علف‏كش، صفت وزن تر در هر دو جمعيت حساس و مقاوم كاهش يافت. در همه دُزهاي به‏كار برده شده، ماده‏افزودني Ino Alg NPK (NG) بيشترين تأثير را در كاهش وزن تر و خشك جمعيت‏هاي حساس و مقاوم يولاف‌وحشي زمستانه داشت. از ميان چهار دُز مصرفي علف‏كش مزوسولفورون+يدوسولفورون، دُزهاي مصرفي 1.5 و 1.05 برابر دُز توصيه شده، به‏ترتيب بيشترين و كمترين كارآيي را در كاهش وزن تر و خشك جمعيت‏هاي حساس و مقاوم يولاف‌وحشي زمستانه داشتند. با توجه به داده‏هاي شاخص EWRS، كارآيي همه مواد افزودني در كنترل جمعيت‏ حساس يكسان (100 درصد كنترل) اما در كنترل جمعيت‏هاي مقاوم متفاوت بود. به‏طوركلي در اين آزمايش، ماده‏افزودني Ino Alg NPK (NG) و دُز 1.5 برابر دُز توصيه شده، بيشترين كارآيي را در كنترل هر دو جعيت حساس و مقاوم يولاف‌وحشي زمستانه نشان داد.