ارزيابي تأثيرشاخص‌هاي كشاورزي بر توسعۀ روستايي مطالعۀ موردي: دهستان صحنه- شهرستان صحنه

تاريخ ده هزار سالۀ كشور ما ايران، حكايت تعامل روستا و كشاورزي در ابعاد مختلف است. كشاورزي نقش اساسي و تعيين‌كننده‌اي در سرنوشت جامعۀ روستايي ايران دارد و نمي‌توان انتظار داشت بدون داشتن راه‌حلي استوار و منطقي براي كشاورزي، به توسعۀ پايدار رسيد. در دهستان صحنه  به نظر مي‌رسد كشاورزي با وجود آنكه داراي شرايط نسبي مناسبي است، به‌دليل چالش‌هاي موجود نمي‌تواند اثربخشي ممكن را بر توسعۀ روستايي داشته باشد. اين مقاله با هدف تحليل قابليت‌ها و توانمندي‌هاي بخش كشاورزي به‌منظور توسعۀ روستايي در جست‌وجوي مهم‌ترين عوامل كشاورزي مؤثر بر توسعۀ روستايي منطقه است. در اين مطالعه، روش تحقيق از نوع كاربردي و براساس ماهيت، توصيفي-تحليلي است و براي جمع‌آوري اطلاعات از دو روش اسنادي مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي و روش ميداني مبتني بر پرسشنامه استفاده شده است و به اين منظور 358 نفر از خانوارهاي روستايي و 234 نفر از كشاورزان دهستان به روش تصادفي مورد پرسش قرار گرفتند. براي تعيين پايايي پرسشنامه، نخست پرسشنامه بين روستاييان و كشاورزان دهستان صحنه توزيع و ضريب آلفاي كرونباخ آن محاسبه و نتيجه حدود 0.85 شد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي تحليل عاملي و تحليل رگرسيون استفاده شده است كه در نتيجه 5 عامل به‌عنوان عوامل تبيين‌كنندۀ كشاورزي شناخته شد. بررسي ارتباط عوامل پنجگانه با شاخص‌هاي روستايي نشان داد اغلب عامل‌هاي استخراج‌شده در دو بخش باهم مرتبط هستند.