هوش اخلاقي در پرستاران و عوامل موثر برآن: مقاله مروري

هوش‌اخلاقي يكي از ابعاد هوش است كه مي‌تواند چهارچوبي را براي عملكرد صحيح انسان‌ها فراهم آورد و به عنوان يك عامل پيش بيني‌كننده رفتار محسوب مي‌شود. هدف از مطالعه بررسي هوش‌اخلاقي در پرستاران و عوامل موثر بر آن مي‌باشد. اين مطالعه به صورت مرور روايتي انجام شد. در مطالعه حاضر، براي انتخاب مطالعات، در پايگاه‌هاي اطلاعاتي فارسي زبان مانند Magiran، SID، Barakat Knowledge Network System، Scholar Google  با كليدواژه‌هاي هوش، پرستار،  اخلاق حرفه اي جستجو شد. معيارهاي ورود مطالعه شامل: بررسي مقالات فارسي در محدوده سال‌هاي 1390-1399، مرتبط با هوش اخلاقي در پرستاران بوده است. معيارهاي خروج مطالعه شامل مقالات غيرفارسي زبان، غيرمرتبط با هدف پژوهش و عدم دسترسي به نسخه كامل مقاله مورد نظر بود. مقالات مروري نيز از مطالعه خارج شدند. حاصل جستجو با استفاده از كليدواژه‌هاي بيان شده در بالا 150 مقاله بود. در نهايت 11 مقاله متناسب با سوال پژوهش وارد مطالعه شدند. يافته‌ها نشان داد بين هوش اخلاقي با رضايت بيمار از مراقبت پرستاري، تاب‌آوري، خشم، نگرش نسبت به آموزش بيمار و كيفيت زندگي كاري پرستاران ارتباط معنادار وجود دارد.  با توجه به يافته‌هاي مطالعه، صرف هزينه و زمان در راستاي افزايش هوش اخلاقي در پرستاران ، ضروري مي‌باشد. پيشنهاد مي‌گردد براي پرستاران، برنامه‌هاي آموزشي مناسب با موضوع اخلاق در قالب دوره‌هاي ضمن خدمت برگزار شود.