نتايج بحراني و خطرناك آزمايشگاهي: مروري اجمالي بر تعاريف، تشخيص، ضرورت تكرار، تائيد و گزارش آنان

نقش آزمايشگاه باليني در تشخيص، درمان و پيگيري بيماري، قطعي و قابل‌توجه مي‌باشد. گاهي نتايج بعضي از آزمايش‌ها به‌گونه‌اي هست كه اگر اقدام عاجل براي درمان آن انجام نگيرد، بيمار را در معرض خطر، عوارض جدي و حتي مرگ قرار مي‌دهد. به اين نتايج، نتايج بحراني يا خطرناك مي‌گويند. طي 40 سال گذشته، اين نتايج موردتوجه زياد پزشكان باليني و علوم آزمايشگاهي قرارگرفته است. با عنايت به تأثير غيرقابل‌انكار مداخله درماني فوري در كاستن از عوارض مربوطه در بيمار، گزارش فوري اين نتايج توسط آزمايشگاه به گروه درمانگر، اكيداً توصيه‌شده است. لذا، شناسايي اين نتايج در بين انبوه نتايج روزانه آزمايشگاه، تائيد و گزارش فوري آن به گروه درمانگر، توسط مسئولان ذي‌ربط و انجمن‌هاي تخصصي الزامي شد. علي‌رغم توافق همگاني براي گزارش‌دهي فوري اين نتايج، در تشخيص اين نوع نتايج، چگونگي تائيد و يا روند گزارش‌دهي آنان بين آزمايشگاه‌هاي مختلف، حتي در يك منطقه تفاوت وجود دارد. در مقاله مروري حاضر، جنبه‌هاي مختلف تشخيصي، تائيد و گزارش اين نتايج در سطح كشور و جهان موردبررسي اجمالي قرارگرفته تا شايد بتوان يك‌رويه هماهنگ و يكنواخت و متناسب با شرايط هر منطقه/آزمايشگاه به دست آورد.