ارائه الگوي ساختاري بي‌صداقتي تحصيلي براساس جو عاطفي خانواده و هوش معنوي با ميانجيگري خودپنداشت تحصيلي در دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر ارائه الگوي ساختاري بي‌صداقتي تحصيلي براساس جو عاطفي خانواده و هوش معنوي با ميانجيگري خودپنداشت تحصيلي در دانش‌آموزان بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي  از نوع تحليل مسير بود. جامعه آماري پژوهش كليه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه  دوم شهر خرم آباد در سال تحصيلي 1401- 1400 بودند كه تعداد300 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند .براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه ‌‌بي‌صداقتي (ADQ خامسان و اميري،1390)، پرسشنامه جو عاطفي خانواده (FPQ هيل برن، 1964)، پرسشنامه هوش معنوي (SIQ عبدالله‌زاده و همكاران، 1387) و پرسشنامه خودپنداشت تحصيلي (ASQ، چن و تامسون، 2004) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه بين جو عاطفي خانواده و ‌بي‌صداقتي تحصيلي اثر مستقيم معني‌داري وجود نداشت (0.05 p). بين جو عاطفي خانواده و خودپنداشت تحصيلي از لحاظ آماري معني‌دار بود (0.01 p) و بين هوش معنوي و خودپنداشت تحصيلي با سازگاري تحصيلي اثر مستقيم معنادار وجود دارد (0.01 p). علاوه براين بين هوش معنوي با ‌بي‌صداقتي تحصيلي از طريق ميانجي‌گري خودپنداشت تحصيلي اثر غير مستقيم معني‌دار داشت (0.05 p) و بين جو عاطفي خانواده با ‌بي‌صداقتي تحصيلي از طريق ميانجي‌گري خودپنداشت تحصيلي اثر غير مستقيم معني‌دار دارد (0.05 p). مدل نهايي نيز از برازش مطلوبي برخوردار بود. از يافته‌هاي فوق مي‌توان نتيجه گرفت خودپنداشت تحصيلي نقش ميانجي بين جوعاطفي خانواده و هوش معنوي با بي‌صداقتي تحصيلي دانش‌آموزان دارد.