حكمراني الكترونيك خوب و نظريه دولت باز: رويكرد حقوقي

دولت الكترونيك محصول و برآيند طبيعي نيروهاي فناورانه است كه به بهبود عملكرد دولت و دسترسي بهتر و سريعتر شهروندان به خدمات دولتي مي انجامد. دولت الكترونيك به ديجيتالي شدن و رايانه اي شدن امور دولت تعبير مي شود. از آنجايي كه دولتها به نوآوريهايي در ساختار سازماني، دستورالعمل ها، ظرفيت ها و بهره برداري از منابع انساني و ارائه خدمات دولتي و تمشيت امور عمومي روي آورده اند لذا به صورت گسترده و بنياديني به طور خودسالار، از حكمراني الكترونيك براي ابتكار، نوآفريني، نوسازي، افزايش بهره وري و بهبود عملكرد خود بهره گيري كرده اند. حكمراني الكترونيك در ظرفيت نهادي خود، بسترهاي دموكراسي سياسي و مشاركت مستقيم شهروندان در تصميم گيري هاي سياسي را فراهم مي آورد و نويد بخش تعالي دولت-ملت به حكومت الكترونيك-شهروند الكترونيك است. باز بودن دولت و حكومت بر روي اقتصاد و مردم، به مثابه تبلوري از حكمراني الكترونيك خوب، اشاره به شفافيت اقدامات دولت، در دسترس بودن خدمات و دادگان دولت و پاسخگو بودن دولت در برابر ايده ها و تقاضاها دارد. در اين راستا اين تحقيق با روشي تحليلي- تجويزي و با استفاده از مطالعه كتابخانه اي به دنبال پاسخ اين پرسش است كه نقش حكمراني و دولت الكترونيك در تحقق دولت باز چيست. نتيجه اين تحقيق مشخص كرد كه حكمراني الكترونيك علاوه بر تحقق شفافيت، پاسخگويي، ارائه خدمات و كارايي بيشتر و سريعتر و با كيفيت بالاتر در دولت، سطح مشاركت آگاهانه تر و هوشمندانه تر افراد را نيز بالاتر مي برد.