طراحي دستگاه برداشت پشت‌تراكتوري براي اندام هوايي گياهان در رديف‌هاي كشت و بررسي عملكرد آن در مزرعه نعناع فلفلي

فرصت ادامه فعاليت بخش‌هاي سنتي كشاورزي در آينده نزديك مبني بر مكانيزه شدن است. مكانيزه شدن محصولات كشاورزي خروجي كم دردسر و ارزان را فراهم و امكان توسعه و توليد بيشتر نيز به ارمغان مي‌آورد. در اين پژوهش يك دستگاه برداشت‌كننده مكانيزه گياهان دارويي طراحي و ساخته شد. اهداف طراحي اين دستگاه اين است كه بتواند گياهان دارويي را برداشت كند كه ويژگي‌هايي نظير: 1) كشت به‌صورت رديفي، 2) استفاده از كل اندام هوايي گياه و 3) نياز به ارتفاع برش بين 10 الي 50 سانتي‌متر داشته باشد. بر اين اساس دستگاه در مزرعه نعناع فلفلي مورد ارزيابي قرار گرفت و تركيب مناسب براي برداشت مناسب اين محصول ارائه شد. براي ارزيابي سه پارامتر مستقل و سه پارامتر وابسته درنظر گرفته شد. پارامترهاي مستقل شامل: سرعت پيشروي در دو سطح، دو نوع تيغه برش و دو نوع چرخ و فلك و پارامترهاي وابسته شامل: بازده برداشت، ظرفيت مزرعه‌اي و درصد آسيب محصول برداشت‌شده مي‌باشد. اثر فاكتورهاي مستقل بر هر سه پارامتر وابسته در سطح احتمال 1% معني‌دار شد. مقايسه‌هاي ميانگين نيز براي هر سه پارامتر انجام شد. نتايج نشان دادند كه سرعت پيشروي 1.2 متر بر ثانيه، تيغه نوع ستاره‌اي و چرخ و فلك لاستيكي مي‌تواند بازده برداشت را تا 85.88 درصد افزايش دهد. همچنين ظرفيت برداشت دستگاه در اين شرايط 344.8 كيلوگرم بر ساعت و درصد برگ‌هاي له و پاره‌شده 1.34 درصد محاسبه شد. انتخاب اين تركيب بر اساس بيشينه كردن بازده برداشت و ظرفيت مزرعه‌اي و كمينه كردن تلفات برداشت مي‌باشد.