تحليل عوامل موثر قدرت در توسعه شهري با روش FAHP نمونه موردي:شهر قزوين(1357-1397)

شهر فضاي تعامل قدرت‌هاي مختلف است؛ جايي كه در آن تمركز قدرت‌ها و فرهنگ‌ها متبلور است. قدرت به مثابه «نهاد» و حاكميت به مثابه «ساختار» تلقي شده و رابطه آن‌ها با يكديگر براساس اين دو مفهوم تعيين شده است كه بر توسعه شهر اثرگذار است. لذا، در اين مقاله به تحليل و بررسي عوامل موثر قدرت در توسعه شهر قزوين بر اساس ابعاد سياسي-قانوني (ايدئولوژيك)، اجتماعي-فرهنگي (هويتي)، اقتصادي و ارتباطي-زيرساختي پرداخته شده است. اين پژوهش بر اساس ماهيت و روش توصيفي تحليلي و بر اساس هدف از نوع كاربردي مي باشد كه در آن با مدل تحليل سلسله مراتبي فازي به تحليل داده‌هاي پژوهش پرداخته شده است. هم‌چنين، به منظور ارزيابي ميزان تاثيرگذاري عوامل موثر قدرت در شهر قزوين از 25 خبره استفاده گرديده شده است و از طريق انجام مصاحبه، اقدام به استخراج نظرها و ديدگاه‌هاي آن‌ها شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه مؤلفه سياسي و ايدئولوژيكي در جايگاه نخست واقع شده است و از لحاظ اثرگذاري بيشترين نقش را در قدرت شهرسازي شهر قزوين داشته است. مؤلفه‌هاي نياز شهرداري به كسب درآمد و قوانين و مقررات نيز به ترتيب در جايگاه هاي دوم و سوم قرار دارند و در نهايت مؤلفه‌هاي ارتباطي، ضعف قدرت سياسي و عدم استقلال عملكردي(شهرداري) و ايجاد شهرك هاي صنعتي به ترتيب كمترين نقش را در قدرت شهرسازي شهر قزوين داشته است.