يادگيري سياستي در سياست‌هاي مبارزه با قاچاق كالا و ارز: بررسي قوانين برنامه هاي پنج ساله اول تا ششم كشور

مقاله حاضر با هدف بررسي يادگيري سياستي، شناخت بازيگران و ساز و كارهاي آن در مبارزه با قاچاق كالا و ارز از خلال بررسي برنامه هاي توسعه اول تا ششم كشور پس از پيروزي انقلاب اسلامي تمركز دارد. تحقيق حاضر از نوع مطالعه موردي توصيفي است و در تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل محتوا استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق 35 نفر از خبرگان شامل بازيگران محوري درگير در يادگيري سياستي در حوزه مبارزه با قاچاق كالا هستند. براي انتخاب نمونه از روش جامعه در دسترس استفاده شده است.پس از بررسي و تحليل محتواي اسناد سياستي و مصاحبه با 35 نفر از بازيگران اصلي اين فرآيند، 34 مقوله محوري استخراج شد. سهم غالب يادگيري سياستي، ازميان شكل‌هاي مختلف يادگيري سياستي يعني ابزاري يا فني، سياسي، اجتماعي و مفهومي، در اين مقوله ها به يادگيري سياسي با  33.3 درصد و يادگيري مفهومي با 29.16 درصد اختصاص يافته است. سهم يادگيري فني با 27.25 درصد، نشان از تلاش هاي نسبتا ً موفق سياستي است كه عموما بازيگران سياستي سطح پايين و مياني درصدد بهبود و استمرار روند موفقيت هاي گذشته هستند. از طرفي سهم بالاي يادگيري سياستي با 33.3 درصد  نشان از بلوغ پايين يادگيري در بدنه سياست‌گذاري مبارزه با قاچاق كالا و ارز در كشور است. نتايج اين پژوهش مي تواند در شناخت دقيق‌تر فضاي سياستي مبارزه با قاچاق كالا و ارز در ادوار گذشته و تجارب آتي مفيد باشد.