نقش رهبري معنوي در نشاط سازماني با توجه به ميانجيگري توانمندسازي روان ‌شناختي( مورد مطالعه: مجتمع سنگ آهن سنگان)

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير رهبري معنوي بر نشاط سازماني با نقش ميانجي توانمندسازي روان شناختي بود. نوع تحقيق از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت و روش، توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان مجتمع سنگ آهن سنگان در سال 1399 برابر با 480 نفر بودند كه با توجه به جدول مورگان، تعداد 214 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد رهبري معنوي فراي و همكاران (2005)، نشاط سازماني كرولف (2007) و توانمندسازي روان شناختي اسپريتزر و ميشرا (1995) جمع آوري شد. ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه ها به ترتيب برابر با 0.93، 0.90 و 0.92 به‌دست آمد و پايايي تاييد شد. همچنين روايي محتوايي پرسشنامه‌ها به تاييد اساتيد رسيد. داده‌ها در دو قسمت آمار توصيفي و آمار استنباطي با استفاده از نرم افزارهاي Spss25 و Smartpls3 تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد رهبري معنوي بر نشاط سازماني و توانمندسازي روان شناختي كاركنان تاثير مثبت و معناداري دارد. توانمندسازي روان شناختي بر نشاط سازماني كاركنان تاثير مثبت و معناداري دارد. همچنين توانمندسازي روان شناختي تاثير رهبري معنوي بر نشاط سازماني كاركنان مجتمع سنگ آهن سنگان را ميانجي گري جزئي مي كند.