بررسي اثربخشي نوآوري بر كارآفريني راهبردي (مورد مطالعه: سازمان نقشه‌برداري كشور)

نوآوري، انديشه خلاق و تحقّق يافته است كه به بهبود فرآيندها منجر مي شود؛ كارآفريني راهبردي فعاليتي براي توسعه بازار از طريق نوآوري در فرآيند يا محصول است. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي نوآوري بر كارآفريني راهبردي است. اين تحقيق از نوع كاربردي و به روش توصيفي – تحليلي انجام شده است. جامعه آماري تحقيق شامل مديران عالي و راهبردي سازمان‌ نقشه‌برداري كشور و كارشناسان ارشد مرتبط به تعداد 220 نفر بوده كه با استفاده از فرمول كوكران، حجم نمونه 136 نفر تعيين شد. روش گردآوري داده‌هاي مرتبط با فرضيه‌هاي ‌سه‌گانه تحقيق (ابعاد ساختاري، رفتاري و ‌زمينه‌اي)، از طريق ‌نمونه‌گيري و ابزار مورد استفاده پرسشنامه تحقيق پايا و روا، مصاحبه، مطالعات ‌كتابخانه‌اي، اينترنت و بررسي گزارش‌هاي سازمان نقشه‌برداري كشور است. يافته‌هاي تحقيق مبين ارتباط مثبت و معنادار بين نوآوري با كارآفريني راهبردي است و نتايج ‌به‌دست آمده نشان از تأثير مستقيم نوآوري بر كارآفريني راهبردي دارد و شاخص‌هاي كلي نشان از برازش قابل قبول ‌الگوي ارائه شده توسط داده‌ها دارد. با توجه به ارزيابي شاخص‌هاي نوآوري و ‌الگو مفهومي، نتايج نشان ‌مي‌دهد؛ از بين سه مولفه اصلي، بعد عوامل ساختاري با 94.5%؛ بعد عوامل رفتاري با 90.52%؛ بعد عوامل زمينه‌اي با 89.70% به ترتيب از بار عاملي لازم برخوردارند و اثربخشي لازم را بر كارآفريني راهبردي دارند و سازمان ‌نقشه‌برداري كشور براي افزايش توانمندي‌هاي كارآفرينانه لازم است به اين ابعاد توجه مضاعف كند.