فراتحليل مطالعات انجام شده در زمينه شاخص‌هاي شهر هوشمند در ايران

روند شهرنشيني در جهان و مسائل به وجود آمده ناشي از آن، چالش‌هاي بزرگي را براي شهرها به همراه دارد و مفهوم شهر هوشمند به‌عنوان يك راه‌حل براي مشكلات شهرها ايجاد شده است. شهرهاي هوشمند به‌عنوان شهرهايي تعريف مي‌شوند كه توجه به سرمايه‌هاي انساني، اجتماعي و زيرساخت‌هاي ارتباطي آن، باعث ارتقا اقتصاد و كيفيت زندگي، مديريت عاقلانه منابع طبيعي و حكومتي مشاركتي خواهد شد. حال بايد به اين نكته توجه كرد كه هوشمندسازي بايد در شهرها در دستور كار قرار گيرد و ساخت شهر جديد با ايده‌هاي جديد تركيب گردد. لذا اولويت‌بندي معيار و شاخص‌ها اهميت ويژه‌اي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي شاخص‌هاي مؤثر بر شهر هوشمند در ايران است. مطالعه حاضر از نوع تحقيقات توصيفي‌ تحليلي بوده كه در آن از روش فراتحليل استفاده شد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه تحقيقات انجام شده در زمينه شاخص‌هاي شهر هوشمند است كه در پايگاه‌هاي اطلاعاتي نورمگز، جهاددانشگاهي، علوم انساني، مگيران و ايرانداك از سال 1396 تا 1400 چاپ شده بود. در اين تحقيق به بررسي ميزان همكاري و مشاركت محققان، جامعه آماري، روش نمونه‌گيري و الگوي زماني انتشار مقالات و متغيرهاي استفاده شده و اندازه اثر آنها در مطالعات شهر هوشمند در ايران پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه ميزان همكاري و كار گروهي محققان در تحقيقات در حد قابل قبولي است و بيشتر تحقيقات در دوره زماني 1399 تا 1400 انجام شده است. همچنين بيشتر اين پژوهش‌ها در زمينه رشته خاص بودند. در نهايت نتايج اندازه اثر نشان داد كه اقتصاد هوشمند داراي بيشترين اندازه اثر در شهر هوشمند است و مردم هوشمند، دومين متغير مهم در شهر هوشمند بوده كه از سوي ديگر حكومت هوشمند و محيط هوشمند نيز به ترتيب متغيرهاي بعدي اثر گذار هستند.