تبيين تجارب باليني دانشجويان هوشبري و اتاق عمل از اخلاق حرفه اي در اتاق عمل: يك مطالعۀ كيفي

مقدمه: اتاق عمل فضايي است كه براي انجام عمل هاي جراحي به تيم هاي بيهوشي و جراحي اختصاص يافته است و ارائه خدمات با كيفيت در آن نيازمند طيف وسيعي از آموزش ها و اصول حرفه اي مي باشد. پژوهش حاضر سعي دارد با تبيين و تحليل تجارب باليني دانشجويان رشته هاي هوشبري و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشكي جهرم، در رابطه با اخلاق حرفه اي در محيط اتاق عمل، گامي در جهت ارتقاء اخلاق پزشكي و رفع مشكلات اخلاق حرفه اي بردارد. روش كار: اين پژوهش، از نوع كيفي - توصيفي است كه با روش تحليل محتواي قراردادي، با مصاحبۀ نيمه ساختارمند عميق و با استفاده از سؤالات باز از دانشجويان رشته هاي اتاق عمل و بيهوشي دانشگاه علوم پزشكي جهرم، كه حداقل دو ترم كارآموزي را در اتاق عمل گذرانده باشند، انجام شد. داده هاي جمع آوري شده، بر اساس مدل پيشنهادي الو و كينگاس، تحليل گشت. يافته ها: در مجموع از 10 مصاحبه كه با مشاركت كنندگان انجام گرديد، 255 واحد معنايي استخراج شد، به اين صورت كه دسته بندي كدها، ما را به 6 طبقه اصلي و 24 طبقه فرعي راهنمايي كرد. مضامين اصلي عبارتند از: 1- درك مفهوم اخلاق پزشكي و اخلاق حرفه اي 2- مباحث اخلاقي پركاربرد در اتاق عمل 3- بيشترين مصاديق نقض اخلاق حرفه اي در اتاق عمل، 4- عوامل فردي موثر بر رعايت و يا نقض اخلاق در اتاق عمل 5- عوامل مديريتي و سازماني موثر بر رعايت و يا نقض اخلاق در اتاق عمل 6- عوامل محيطي و فيزيكي موثر بر رعايت و يا نقض اخلاق در اتاق عمل. نتيجه گيري: تجربه باليني دانشجويان اتاق عمل و هوشبري نشان داد كه آنها از مفهوم اخلاق پزشكي و اخلاق حرفه اي درك صحيحي دارند؛ آن گونه كه عوامل موثر بر رعايت و يا نقض اخلاق حرفه اي را به خوبي تشخيص مي دهند. اين موضوع اگر با راهنمايي اساتيد، همراه گردد، مي تواند زمينه براي ارتقاء وضعيت اخلاقي، در اتاق عمل مهيا و كمك شاياني كند؛ همچنين اين موارد مي تواند پيشنهادات خوبي را در اختيار مديران بيمارستان، جهت اعتلاي اخلاقي مراكز درماني قرار دهد، كه يافته هاي تحقيق حاضر در همين راستا مي باشد.