مقايسۀ تطبيقي در نظام هاي آموزش پرستاري مقطع كارشناسي ارشد گرايش مراقبت هاي ويژۀ نوزادان دانشگاه تهران و دانشگاه UCSF كاليفرنيا- سانفرانسيسكو

مقدمه: آموزش پرستاري، به عنوان بخشي از نظام آموزش عالي در دهه هاي اخير در جهان به سرعت رو به توسعه است؛ بنابراين نيازمند همگام سازي با تغييرات جامعه مي باشد. يكي از راه حل هاي دستيابي به اين هدف، ايجاد تغيير در برنامۀ درسي پرستاري براي حفظ تعادل بين نيازهاي نظام مند بهداشتي و سياست هاي آموزشي و اقتصادي در جامعه است. هدف از اين پژوهش، مقايسۀ تطبيقي نظام هاي آموزش پرستاري مقطع كارشناسي ارشد گرايش مراقبت هاي ويژه نوزادان دانشگاه تهران و دانشگاه UCSF كاليفرنيا- سانفرانسيسكو، به منظور شناسايي نقاط قوت، ضعف، ارتقاي محتوا و كيفيت برنامه هاي آموزشي كشور مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفـي - تطبيقـي است كه در نيمه دوم( 1399)، انجـام شـده است. در اين تحقيق، مقايسۀ تطبيقي با استفاده از الگوي برودي و در چهار مرحله عبارت اند از: توصيف؛ تعبير و تفسير؛ هم جواري و مقايسه انجام گرفته است. يافته ها: فلسفه، ارزش ها – باورها، هر دو برنامۀ آموزشي، براساس عقايد و ارزش هاي انساني و همچنين بر پايۀ عدالت اجتماعي و جامعه محور مي باشند. انجام ندادن مصاحبه و توجه به سابقۀ بالين، در بخش هاي تخصصي نوزادان در هنگام پذيرش دانشجو و همچنين عدم توجه به رويكرد مبتني بر شواهد و تفاوت هاي قوميتي و فرهنگي در كوريكلوم آموزشي، همگام سازي با پيشرفت هاي تكنولوژي و توجه به بين المللي سازي، از نقاط ضعف برنامۀ آموزشي دانشگاه تهران بوده و مواردي چون ارائه پايان نامه و توجه به تحقيق و پژوهش از نقاط قوت آن مي باشد. نتيجه‌گيري: بهبود برنامۀ آموزش پرستاري، در زمينۀ مراقبت هاي ويژۀ نوزادان در كشور، نيازمند توجه بيشتر به بيــن المللــي ســازي، رويكــرد مبتنــي بــر شــواهد، مراقبت هاي مبتني بر فرهنگ، قوميت و تفكر انتقادي در حيطۀ اهداف و به ويـژه ريشه در آمـوزش بالينـي دانشـجويان دارد؛ بنابراين گنجاندن موارد فوق، در برنامۀ درسي و كوريكلوم آموزشي دانشگاه هاي كشور ضروري به نظر مي رسد.