بررسي تأثير آموزش ابعاد سبك زندگي به شيوۀ خانواده محور بر ارتقاء سبك زندگي سالمندان

مقدمه: امروزه جمعيت سالمندان در سراسر دنيا، در حال افزايش است؛ به گونه اي كه بيماري ها و مشكلات حاصل از اين مرحلۀ تكاملي مي تواند، به شدت بر سبك زندگي سالمندان تأثيرگذار باشد؛ بنابراين پژوهش حاضر، با هدف بررسي تأثير آموزش ابعاد سبك زندگي، به شيوۀ خانواده محور، بر ارتقاء سبك زندگي سالمندان، انجام شده است. روش كار: اين پژوهش، از نوع نيمه تجربي(1394) است، كه بر روي 100سالمند، انجام گرفته است. نمونه ها، به دو گروه 50 نفرۀ آموزش خانواده محور و كنترل، تقسيم شدند. گروه مداخله، تحت آموزش ابعاد سبك زندگي سالمندان قرار گرفتند و در گروه كنترل، هيچ مداخله اي صورت نگرفته است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه، بر اساس سبك زندگي سالمندان بود. داده هاي قبل، 3-2-1 ماه بعد از مداخله تكميل گرديد و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 21، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: نشان داد كه ميانگين نمرات سبك زندگي در گروه آزمايش، افزايش معناداري در مرحلۀ پس از آزمون، نسبت به گروه كنترل داشته است. (0.05 p) نتايج تحليل كوواريانس، مشتمل بر آن بود، كه آموزش ابعاد سبك زندگي به شيوۀ خانواده محور، ميزان سبك زندگي سالمندان گروه تحت مداخله را در مرحلۀ پس از آزمون، به طور معناداري افزايش داده بود.(0.001 p) نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش، آموزش ابعاد سبك زندگي به شيوۀ خانواده محور، در سالمندان تأثيرگذار بوده و با توجه به اهميت سبك زندگي سالم در پيشگيري از مشكلات دوران سالمندي، اين نتايج مي تواند ارتقاء سلامت سالمندان را محقق سازد.