بررسي اثر ريزنمونه و غلظت تنظيم‌كننده‌هاي رشد گياهي بر كالوس‌زايي در اكوتيپ‌هاي گياه آنغوزه (Ferula assa-foetida L.)

برخي از گياهان دارويي داراي اهميتي جهاني و فراگير بوده و به علت استفاده بي شمار در حال انقراض هستند. امروزه استفاده از كشت درون شيشه اي سبب شده است كه سرعت توليد و تكثير گونه‌هاي در حال انقراض افزايش يابد. اهداف اين پژوهش، تعيين بهترين اكوتيپ، بهترين ريزنمونه كالوس زايي و همچنين بهترين سطح هورموني موثر بر صفت هاي طول، عرض، ارتفاع و حجم كالوس ريزنمونه هاي به دست آمده از گياهچه هاي حاصل از آنغوزه تلخ در كشت درون شيشه مي باشد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با حداقل 4 تكرار بررسي شده است. با توجه به هدف مورد نظر، ريزنمونه ها در محيط هاي كشت موراشيك و اسكوگ با سطوح مختلف BAP وNAA  قرار گرفتند. پس از 40 روز كشت ريزنمونه ها در محيط هاي حاوي هورمون صفات طول، عرض و حجم كالوس ها اندازه گيري شد. مقايسه ميانگين ها نشان داد، ريزنمونه هاي ريشه در تيمار 2 ميلي گرم در ليتر BAP و 1 ميلي گرم در ليتر NAA بيشترين صفات مورد اندازه گيري را داشت و كالوس هاي مربوط به ريزنمونه هاي برگ و ساقه از بين رفتند. در بين اكوتيپ هاي مورد بررسي، اكوتيپ كرمان نسبت به اكوتيپ يزد داراي سرعت رشد كالوس بيشتري بودند و با گذشت زمان ميزان سرعت رشد كالوس ها به شدت افزايش يافت. با توجه به اينكه سرعت رشد كالوس اكوتيپ اصفهان كم بود، از پژوهش حاضر حذف گرديد.