تكيه واجي در زبان گيلكي

در اين مقاله به بررسي توزيع واجي تكيه در واژه‌هاي گيلكي پرداختيم. براي اين منظور واژه‌هايي از چهار طبقۀ صرفي-نحوي اسم، صفت، قيد و فعل جمع‌آوري شد كه در آنها الگوي تكيۀ واجي بسته به ساختمان صرفي واژه‌ها متفاوت بود. داده‌هاي هدف پژوهش را 14 گويشور بومي گيلكي تلفظ كردند. صورت آوايي داده‌ها بازنويسي و محل وقوع تكيه در واژه‌ها مشخص گرديد. بررسي‌‌ها نشان داد تكيۀ واژه‌هاي گيلكي برمبناي يك قاعدۀ عام واجي بر روي هجاي پاياني است ولي وجود برخي وندها منجر به توزيع واژه‌ها با تكيۀ غيرپاياني در زبان گيلكي مي‌شود. براي آنكه الگوهاي متنوع تكيه‌اي در واژه‌هاي گيلكي را در چهارچوب يك انگاره تحليلي جامع تبيين كنيم، از سطوح سلسله‌مراتبي واج‌شناسي نوايي استفاده كرديم. براين اساس، نشان داديم الگوي تكيۀ واجي در گيلكي يا از قاعدۀ تكيه‌گذاري در سطح واژه واجي تبعيت مي‌كند كه براساس آن هجاي پاياني در واژه‌هاي واجي حامل تكيه است يا مبتني بر قاعدۀ تكيه‌گذاري در سطح گروه واجي است كه براساس آن هجاي قوي در سمت چپي‌ترين واژه واجي در گروه واجي تكيه دريافت مي‌كند.