پراكندگي زباني در استان مركزي

در اين پژوهش سعي شد برمبناي دستورالعمل اطلس زبان‌هاي ايران (اَزيران) پراكندگي زباني و درصد تقريبي زبانوران استان مركزي به ‌دست آيد. نتايج نشان مي‌دهد كه به ‌ترتيب زبان فارسي محلي (منظور فارسي با لهجه است مثلا فارسي اراكي)، فارسي گونۀ معيار، گروه تركي، گروه لري، راجي، خلجي و گروه زبان تاتي جنوبي (ازجمله: وفسي، الويري، كهكي، ويدري)، لكي و كردي بيشترين زبانوران را در سطح استان دارد. زبان‌هاي وفسي، كهكي، آمره اي، راجي، الويري، ويدري از مهم ترين زبان‌‌هاي در معرض خطرند. زبان‌هاي لكي، كردي و لري محلي از زبان هايي هستند كه سخنگويانشان به علت قطب صنعتي بودن استان مركزي، از ساير مناطق كشور به اين استان مهاجرت نموده اند. نتايج آماري پژوهش نشان مي‌دهند كه در استان مركزي زبانوران زبان‌هاي فارسي محلي در حدود 42 درصد، فارسي گونۀ معيار حدود 33 درصد، گروه تركي 14 درصد، گروه لري 4 درصد، آميخته 3، راجي 2 درصد، خلجي زير 1درصد، زبان تاتي جنوبي  زير 1درصد، لكي  زير 1 درصد و كردي زير 1 درصد هستند.