پيشگيري از بزه‌ديدگي اطفال و نوجوانان در سياست جنايي با تأكيد بر پيشگيري‌هاي سه‌گانه

زمينه و هدف: سياست جنايي تنها شامل اقدامات سركوبگر در قالب مجازات نيست، بلكه اقدامات پيشگيرانه و يا تدابيري كه هدف آن‌ها ايجاد محيطي سالم، خنثي كردن عوامل جرم، اصلاح و جامعه‌پذيري مجرم مي‌باشد را نيز شامل مي‌شود. در اسناد بين‌المللي مختلف مانند كنوانسيون حقوق كودك يا قطعنامه‌هاي شوراي اقتصادي- اجتماعي سازمان ملل متحد، به موضوع انطباق مقررات دولت‌هاي عضو با تعهدات بين‌المللي آن‌ها در زمينه پيشگيري از بزه‌ديدگي كودكان پرداخته شده است. همچنين، در سياست جنايي ايران در قانون حمايت از اطفال و نوجوانان (1399) و همچنين، آيين‌نامه اجرايي آن (1400) و در ساير مقررات داخلي موضوع حمايت از كودكان و نوجوانان بزه‌ديده را مد نظر قرار داده است.روش: پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليلي انجام شده است.يافته‌ها و نتايج: سطح اول پيشگيري، اختصاص به تمامي كودكان و نوجوانان دارد؛ سطح دوم به كودكان و نوجوانان در معرض خطر بزه‌ديدگي مربوط مي‌شود؛ سطح سوم به پيشگيري از تكرار بزه‌ديدگي كودكان و نوجوانان، اختصاص دارد. از اين رو، اين پژوهش بر مبناي سطوح پيشگيري سه‌گانه در قالب پيشگيري نوع اول از طريق اقدامات در سطح خانواده و مدرسه و پيشگيري نوع دوم از طريق اقدامات پليسي، مدرسه و سازمان‌هاي مردم‌نهاد و پيشگيري نوع سوم از طريق مددكاري اجتماعي و اقدامات دفتر حمايت از اطفال و نوجوانان قوه قضائيه به پيشگيري از بزه‌ديدگي اطفال و نوجوانان انجام شده است.