نيروي احساس در آثار هنري معلولين عكاس با تاكيد بر فلسفه ي بدن بدون اندام ژيل دلوز (مطالعه ي موردي آثار پيت اكرت و احمد زولكارنيان)

خلق آثار هنري توسط افراد به عوامل مختلفي فردي و اجتماعي بستگي دارد. در اين ميان با توجه به ارتباط نزديك آفرينش هنري با توانايي جسمي و روحاني مسائلي در خصوص امكان و چگونگي خلق آثر هنري توسط افراد داراي معلوليت مطرح مي گردد. فلسفه ي دلوز مؤيد اين موضوع است كه خلق اثر هنري نيازي به يك سازمان مندي خاص ندارد و براي آفرينش يك عكس هنري نيازي به تكامل جسماني انسان نيست. مي توان بدون يك جسم سازمان مند، دست به خلق اثر هنري زد. فرد معلول مي تواند در اين ديدگاه با استفاده از صيرورت احساس اثر هنري خلق كند. اين پژوهش با روش كيفي و از طريق مطالعات كتابخانه اي صورت گرفت. روش مبتني بر مطالعه بر آثار عكاسي افراد معلولي بوده است كه با روش توصيف فلسفه ي بدن بدون اندام احساس را اصلي ترين مؤلفه ي هنر عكاسي براي انتقال نيروي هنر و آفرينش و تحليل در عكاسي مي دانسته اند. در اين پژوهش آثار پيت اكرت و احمد زوركارنيان به عنوان افراد هنرمندي كه داراي معلوليت هستند بررسي مي گردد. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه معلولين نيز با در نظر داشتن ديدگاه بدن دلوز مي توانند دست به آفرينش هنري از هم گسيخته اما داراي كمال دست بزنند كه استوار بر احساس است. با تكيه بر فلسفه ي بدن، ناتواني جسمي مانع از خلق اثر هنري در عكاسي نيست. معلولين با درك مفهوم هستندگي و احساس در هنر مي توانند به خلق و آفرينش آثار هنري زنده كه از صيرورت برخوردار است، روي بياورند.اهداف پژوهش:1. بررسي امكان حذف ناتواني جسمي در عكاسي با تكيه بر فلسفه بدن دلوز.2. بازشناسي تأثير عوامل جسمي و روحي در خلق اثر هنري.سوالات پژوهش:1. احساس در آثار هنري معلولين عكاس بر طبق فلسفه ي بدن دلوز چه نقشي دارد؟2. چه عوامل جسمي و روحي نزد هنرمند در آفرينش آثار هنري او نقش دارد؟