تحليل مولفه هاي زيست محيطي جزاير ساحلي در طراحي مسكن حداقل اكولوژيك؛ موردپژوهي: جزيره قشم

رابطه انسان و محيط دوسويه است و مسكن، پديده اي چندبعدي و ارتباط تنگاتنگ با مسائل گوناگون جامعه نظير ميزان رشد جمعيت، ميزان تشكيل خانوار، ارزش هاي اجتماعي و دانش فني و غيره دارد و يا هرگونه تغيير در يكي از مولفه هاي اقتصادي، اجتماعي يا سياسي بر روي تحولات مسكن تاثير مي گذارد. يكي از مهم-ترين عوارض زيست در شهرهاي امروزي، «كمرنگ شدن ارتباط با طبيعت» و بيگانگي نسبت به عناصر و فرايندهاي طبيعي است كه بازتابي خاص در مطالعات بين المللي داشته است. «مسكن حداقل اكولوژيك» در مناطق ساحلي به لحاظ زيست محيطي مي تواند بعنوان يك پيشنهاد در طراحي مسكن ارايه گردد تا از اين رهگذر ضمن كاهش هزينه هاي ساخت و بواسطه سازگاري با بوم و اقليم سواحل ايران، محيط زيست طبيعي را دست خوش تخريب نگرداند. لذا شناخت مهمترين مولفه هاي استطاعت پذيريِ زيست محيطي و تحليل تاثيرگذاري آن ها تاحد زيادي مي تواند به تحقق پذيري مسكن اكولوژيك در سواحل كمك نمايد. از روش تحقيق حاضر «توصيفي- تحليلي» و روش «پيمايشي» بوده و براي جمع آوري داده ها از تكنيك پرسشنامه استفاده شده است. نتايج اين تحقيق نشان داده است كه از ديدگاه جزيره نشينان از ميان مولفه هاي استطاعت-پذيري و زيست محيطي «توجه به كاشت و نگهداري فضاي سبز»، «اندازه فضاي داخلي»، «حداقل فضاي غيرضروري» و «مشاركت نهادهاي مردمي» از ميزان تاثير بيشتري در طراحي مسكن حداقل اكولوژيك برخوردار هستند كه با التفات بيشتر به اين مولفه ها در فرايند برنامه ريزي و طراحي مسكن حداقل اكولوژيك مي توان براي رفع موانع مسكن حداقل اكولوژيك در جزيره قشم برنامه ريزي معماري انجام گيرد.