بررسي چسبندگي هزينه‌هاي بيمارستاني

در اين پژوهش چسبندگي هزينه‌هاي بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شيراز بررسي شده است. به اين ترتيب كه، ابتدا رفتار چسبنده هزينه‌ها در سطح كل هزينه‌هاي بيمارستان‌ها و سپس در سطح هزينه‌هاي درماني و هزينه‌هاي غيردرماني آزمون شده است. نتايج حاصل از تحليل‌هاي رگرسيوني آماري نشان مي‌دهد در بيمارستان‌ها فقط در سطح هزينه‌هاي غيردرماني (پشتيباني و عمومي) چسبندگي هزينه‌ها وجود دارد. به اين ترتيب كه با 1 درصد افزايش در درآمدها، اين هزينه‌ها 0.64 درصد افزايش مي‌يابد و با كاهش 1 درصدي درآمدها، اين هزينه‌ها 0.01 درصد كاهش مي‌يابد. اما در سطح هزينه‌هاي كل و هزينه‌هاي درماني، رفتار هزينه‌ها غيرچسبنده است. به اين صورت كه با افزايش 1 درصدي در درآمدها، هزينه‌هاي كل 0.67 درصد افزايش مي‌يابد و كاهش 1 درصدي در درآمدها، منجر به افزايش 0.14 درصدي هزينه‌ها مي‌شود. هم چنين، با افزايش 1 درصدي درآمدها، هزينه‌هاي درماني 0.70 درصد افزايش مي‌يابد و در زمان كاهش 1 درصدي درآمدها، اين هزينه‌ها 0.26 درصد افزايش مي‌يابد. مهم‌ترين دليل اين يافته‌ها مي‌تواند اين باشد كه بيمارستان‌هاي دولتي به دنبال خدمت رساني به جامعه در حوزه درمان و سلامت هستند و ماهيت فعاليت آن ها متفاوت از واحدهاي تجاري انتفاعي است كه به دنبال كسب سود هستند. بنابراين، در دوره‌هايي كه كاهش درآمد رخ داده است، مديران به دنبال كاهش هزينه‌هاي درماني نبوده‌اند و اين هزينه‌ها را با روند كندتري نسبت به دوره‌هاي افزايش درآمد، افزايش داده‌اند.