گونه‌شناسي ادراك معلمان نمونه ابتدايي از تدريس: يك مطالعه پديدارنگارانه

هدف اصلي اين مقاله، گونه شناسي ادراك معلمان نمونه ابتدايي از تدريس از منظر گفتمان دانش عملي است. در اين راستا، از رويكرد كيفي و روش پژوهش پديدارنگاري استفاده شد. 11 معلم نمونه ابتدايي از تمام پايه ها از سطح شهرستان ساري به روش نمونه گيري هدفمند، از نوع ملاكي با حداكثر تنوع با رعايت اصل اشباع نظري انتخاب شدند. داده هاي پژوهش از طريق يادداشت هاي ميداني، مصاحبه نيمه ساختارمند و مصاحبه بازسازي شده در طول يكسال تحصيلي گردآوري شد. براي تحليل داده ها، از رويكرد تحليل محتوا در پنج سطح استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد معلمان مورد مطالعه، سه رويكرد محتوامحوري، انتقادي‎جامعه محوري و يادگيرنده‎محوري نسبت به مفهوم تدريس دارند. از بين رويكردها، رويكرد يادگيرنده محوري، رويكردي جامع تري از مفهوم تدريس مي باشد. همچنين، تحقق راهبردهاي ياددهي- يادگيري سند برنامه درسي ملي در گرو تغيير وضعيت ادراك معلمان از تدريس، اصلاح فرهنگ آموزش و انتظارات اجتماعي از معلمان است.