بهبود مهارت‌هاي سوادآموزي اوليه در كودكان پيش دبستاني در معرض خطر: اثربخشي داستان خواني مشاركتي

مقاله حاضر با هدف بررسي اثربخشي رويكرد داستان خواني مشاركتي بر بهبود مهارت‌هاي سوادآموزي در كودكان پيش دبستاني در معرض خطر انجام شد. طرح پژوهش، شبه آزمايشي با طرح دو گروهي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري بود. از بين كودكان دو مركز پيش دبستاني، طي غربالگري چند مرحله اي به ترتيب شناسايي معلم، اجراي خرده آزمون تقليد جمله و آزمون رشد زبان، 30 نفر از كودكاني كه نمره رشد زبان آنها يك تا دو انحراف معيار زير ميانگين (70-85) بود، انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه جايگزين شدند. مداخله براي گروه آزمايشي در 4 گروه كوچك، در برگيرنده 30 جلسه 45 دقيقه اي و سه جلسه در هفته بود. ابزار جمع آوري داده ها آزمون آمادگي خواندن با قابليت اعتماد بازآزمايي 0.87 و آلفاي كرونباخ 0.85 و آزمون آگاهي واج شناختي با قابليت اعتماد بازآزمايي 0.90 و آلفاي كرونباخ 0.98 بود. نتايج تحليل واريانس چندمتغيره با اندازه گيري هاي مكرر نشان داد در گروه آزمايشي مهارت‌هاي آمادگي خواندن و آگاهي واج شناختي نسبت به گروه گواه در پس آزمون و پيگيري افزايش معنادار داشته است. همچنين در خرده آزمون سرعت ناميدن تغيير معناداري مشاهده نشد.